Autorzy

Bibliografia

• Mickiewicz Adam: Dzieła. Wydanie Rocznicowe, red. naczelna: Zbigniew Jerzy Nowak, Maria Prussak, Zofia Stefanowska, Czesław Zgorzelski, t. 1–17, Spółdzielnia Wydawnicza „Czytelnik,” Warszawa 1993–2005 

Serial dokumentalny „250 lat teatru publicznego w Polsce”

Odcinek 3: Adam Mickiewicz w Dreźnie pisze nocą Wielką Improwizację,
wiosna 1832
Poprzez rozmowę o jego powstaniu Dziadów i sposobach wykonania (m.in. z Jerzym Radziwiłowiczem),
odcinek proponuje dyskusję o obecności tego dramatu w teatrze polskim, także o najnowszych głośnych inscenizacjach Michała Zadary i Radosława Rychcika.

Odcinek 15: Narada o wystawieniu Dziadów u prezydenta Bieruta,
17 października 1948.
Po 1945 roku, gdy władzę w Polsce objęli komuniści, ludzie polskiego teatru stanęli wobec dylematu: pozostać na emigracji czy też iść na kompromisy z nowymi władzami. Wyrazistym przykładem tego, jak trudne były to wybory, jest narada nad wystawieniem Dziadów przez Leona Schillera, która odbyła się w Belwederze z inicjatywy prezydenta Bolesława Bieruta. Opisana przez Andrzeja Pronaszkę stanowi punkt wyjścia do refleksji nad uwikłaniem artystów w politykę. 

Odcinek 19: Ostatnie przedstawienie „Dziadów” w reżyserii Kazimierza Dejmka,
30 stycznia 1968.
Dziady Adama Mickiewicza, wystawione w październiku 1967 roku, zostały z końcem stycznia roku następnego zdjęte z afisza. Decyzja ta wywołała protesty studentów i stała się jednym z punktów zapalnych strajków studenckich w marcu 1968. O wypadkach tych odcinek opowiada poprzez fragmenty filmów dokumentalnych, relację zapisaną przez Zbigniewa Raszewskiego oraz poprzez świadectwa uczestników tamtych wydarzeń: prof. Karola Modzelewskiego i Andrzeja Seweryna. Próby odpowiedzi na pytanie, czy teatr może i dziś wywołać podobne reakcje podejmują się Monika Strzępka i Paweł Demirski. 

Odcinek 22: Premiera „Dziadów” w reżyserii Konrada Swinarskiego
w Starym Teatrze w Krakowie, 18 lutego 1973.
Inscenizacja Dziadów Adama Mickiewicza z roku 1973 to najbardziej znane dzieło teatralne Konrada Swinarskiego – fascynującej osobowości i niezwykle utalentowanego reżysera, który współtworzył wielkość Starego Teatru w Krakowie. O Swinarskim i jego teatrze mówią w odcinku także jego aktorzy (m.in. Anna Polony). 

Mówiona encyklopedia teatru polskiego