Teatry Dramatyczne (Teatr Polski Bydgoszcz)
Miejski Teatr Polski w Bydgoszczy założono w 1920 roku. Po II wojnie światowej wznowił działalność w marcu 1945, początkowo jako scena prywatna pod nazwą Teatr Mały. 5 czerwca 1945 przyjął nazwę Teatr Polski. Od sezonu 1949/50 połączony z teatrem toruńskim w przedsiębiorstwo Państwowe Teatry Ziemi Pomorskiej Bydgoszcz-Toruń. W czerwcu 1960 zmieniono nazwę na Teatry Dramatyczne Bydgoszczy i Torunia, przywracając scenie bydgoskiej nazwę Teatr Polski, a 1 lipca 1961 ostatecznie rozdzielając obie sceny. Od 28 czerwca 2000 Teatr nosi imię Hieronim Konieczka.
Teatr mieści się w gmachu wybudowanym w 1949 roku wg projektu architektonicznego Alfonsa Licznerskiego.
Sezon: 1960 / 1961
Kierownictwo
kierownik literacki:
Jarosław Szymkiewicz
Alfred Kowalkowski
Zespół artystyczny
reżyserzy: Maria D'Alphonse, Tadeusz Kozłowski
scenografowie: Stanisław Bąkowski, Karol Gajewski, Antoni Muszyński
konsultanci i doradcy literaccy: Roman Szydłowski
aktorzy: Bolesław Bombor, Andrzej Burzyński, Maria Chwalibóg, Stefania Cichoracka-Szpotańska, Władysław Cichoracki, Lucyna Ćwiklik-Kaczmarek, Jerzy Ernz-Woźniak, Stefan Golczewski, Władysław Jeżewski, Zdzisław Karczewski, Hieronim Konieczka, Andrzej Kopiczyński, Zbigniew Korepta, Klara Korowicz-Kałczanka, Żelisława Malska, Janusz Marzec, Iga Mayr-Karczewska, Edward Rominkiewicz, Wanda Rucińska, Kazimierz Sala, Czesława Siekierzyńska, Jerzy Siekierzyński, Jerzy Śliwa, Halina Słojewska, Irena Smurawska, Stefan Strzałkowski, Jolanta Szemberg, Marek Szyszkowski, Wacław Ulewicz, Mieczysław Wielicz, Hanna Wolicka, Jan Zdrojewski, Ryszard Zieliński, Jerzy Złotnicki, Hieronim Żuczkowski
inspicjenci: Julia Bombor, Marian Guzek, Jan Kudła, Piotr Maruszak, Zdzisława Matusiak-Tusiacka, Stanisław Olechniewicz
suflerzy: Helena Alszyńska-Kowalczyk, Krystyna Kozłowska, Janina Rońska-Rotter