Ida Kamińska
Ida Kamińska urodziła się 4 września 1899 r. w Hotelu Teatralnym w Odessie, gdzie występowali jej rodzice, Ester Rachel i Abraham Kamińscy .
Po raz pierwszy zagrała mając zaledwie sześć lat, w sztuce Dawida Pińskiego Matka , ale jako dorosła aktorka zadebiutowała w wieku 17 lat w operetce Abrahama Goldfadena Ofiarowanie Izaaka w Teatrze Kamińskiego w Warszawie. Tu też ukończyła gimnazjum i wyszła za mąż za Zygmunta Turkowa, aktora i reżysera. Ida przełożyła, wyreżyserowała i zagrała tytułową rolę w Norze Ibsena, a także Katarzynę Masłową w Zmartwychwstaniu Tołstoja. Występowała w sztukach nieżydowskich, np. jako Esmeralda w Dzwonniku z Notre Dame Hugo i Gruszeńka w Braciach Karamazow wedle Dostojewskiego, zyskując coraz większe uznanie. Największy sukces przyniosła jej tytułowa rola w sztuce Maksa Baumana Glikl Hameln żąda sprawiedliwości .
W październiku 1939 – wraz z córką Ruth oraz drugim mężem Marianem Melmanem – przedostała się do Lwowa, gdzie powstał Państwowy Teatr Żydowski. Po napaści Niemiec na Związek Radziecki we Frunze z lwowskich i białostockich aktorów tworzy zespół żydowski, z którym objeżdża Azję Środkową.
W 1946 wraca do Polski witana entuzjastycznie przez środowisko żydowskie i obejmuje (po występach w Londynie) w sezonie 1947–1948 dyrekcję Łódzkiego Teatru Żydowskiego, jednocześnie biorąc aktywny udział w zabezpieczeniu przyszłości teatrów żydowskich. Stara się o nowe sale we Wrocławiu i Łodzi, a przede wszystkim o upaństwowienie scen żydowskich, w przekonaniu, iż tylko mecenat państwowy zagwarantuje wysoki poziom artystyczny. To marzenie spełniło się w roku 1949. Zmuszona wprowadzać do repertuaru utwory zalecane przez Ministerstwo Kultury i Sztuki (m. in. Wzywa was Tajmyr Konstantina Isajewa i Aleksandra Galicza), jednocześnie próbowała ocalić wartościowe utwory żydowskie, a także przekładała na jidysz nawet sztuki Aleksandra Fredry (Pan Jowialski ), co wzbudziło liczne wątpliwości i dyskusje na temat charakteru scen żydowskich. Największym sukcesem Idy Kamińskiej w tym czasie było przeniesienie Teatru Żydowskiego w Łodzi z prymitywnej sali przy ul. Jaracza do nowego gmachu przy ul. Więckowskiego 15 (zbudowanego z funduszów organizacji żydowskich, m.in. amerykańskich oraz władz łódzkich). W jego inauguracji (4 lutego 1951) wzięli udział aktorzy Teatru Nowego pod dyrekcją Kazimierza Dejmka, którzy także znaleźli tu swoją siedzibę. Wcześniej, 2 kwietnia 1949, Teatr Żydowski otrzymał własny gmach we Wrocławiu przy ul. Świdnickiej 28 (obecnie Teatr Kameralny). „Sprawą dumy narodowej – wyznała Kamińska – było znalezienie siedziby w Warszawie – mieście uświęconym męczeństwem Żydów, tu, gdzie w powstaniu w getcie Żydzi okazali tak wielkie bohaterstwo”. Te starania powiodły się i w końcu 1955 Państwowy Teatr Żydowski przeniósł się do opuszczonego przez Teatr Placówka budynku przy ul. Królewskiej 13 (obecnie w tym miejscu stoi Hotel Victoria). Na inauguracji odegrano Mirełe Efros Gordina z Kamińską w roli tytułowej.
Honorowana przez władze (w roku 1952 w Łodzi święciła jubileusz 35-lecia pracy artystycznej), przeżywała dramat matki czekającej na córkę Ruth, skazaną na pięć lat zesłania na Syberię, która dopiero w połowie lat 50. z córką Eriką wróciła do Polski. Może dlatego role skrzywdzonych matek należały do najwybitniejszych kreacji powojennych Idy Kamińskiej. Wśród nich wielkim osiągnięciem była tytułowa postać w Matce Courage Brechta, w której rolę Katrin odegrała Ruth (1957 r.), drugą sztuką Brechta w tłumaczeniu Idy Kamińskiej i z jej udziałem (rola Judyty, niearyjskiej żony) był Strach i nędza III Rzeszy w reżyserii Konrada Swinarskiego (1960 r.). Swinarski zaprosił również Kamińską do spektaklu Frank V – opera bankierska Dürrenmatta w Teatrze Dramatycznym w Warszawie (1960). Brawurowo zagrała tu (po polsku) drapieżną i bezwzględną dyrektorkę banku Otylię.
W roku 1965 zyskała światowy rozgłos dzięki roli sklepikarki żydowskiej w czechosłowackim filmie Sklep przy głównej ulicy (Obchod na korze , reż. Ján Kadár i Elmar Klos). Film zdobył nagrodę Amerykańskiej Akademii Filmowej, Kamińska zaś nominację do tytułu Najlepszej Aktorki.
W 1967 na jubileuszu 50-lecia pracy scenicznej, gdy dawała już znać napięta atmosfera polityczna i rosnąca fala antysemityzmu, jej przemówienie było krótkie: „Nie wszystko, co chciałabym powiedzieć, może teraz zostać powiedziane, ale w tych trudnych chwilach dla narodu żydowskiego czujecie dobrze, co ja czuję, i nawet jeśli powiem niewiele, zrozumiecie bardzo dużo”. W końcu tego roku Teatr Żydowski odbył triumfalny objazd Ameryki. Nadzieje czynione przez tamtejszą publiczność, jak i oficjalna nagonka na Żydów w marcu 1968, przymusiły Kamińską do podjęcia decyzji o emigracji. Plany założenia własnego teatru w Izraelu i w Nowym Jorku nie powiodły się. Występowała sporadycznie, coraz bardziej zapomniana. Zmarła 21 maja 1980, pochowana została na cmentarzu nowojorskim.
Jej kreacje utrwaliły dwa filmy dokumentalne: Jej teatr i Wspomnienie o Idzie Kamińskiej . Napisała książkę My Life, My Theater (New York 1973 r.), przełożoną na polski w 1995 roku.
Źródło: Artykuł Urodzona w teatrze, „Rzeczpospolita” (dodatek) nr 269, 18 września 2008.
Krakowska-Narożniak Joanna, Ida Kamińska – polski los żydowskiej aktorki, „Dialog“ 1994 nr 3 s. 100-106.
Kamińska Ida, Moje życie, mój teatr , przekład Joanna Krakowska-Narożniak,Warszawa 1995
Kott Jan, Ida, „ Dialog“ 1996 nr 3 s. 159-160
Dejmek Kazimierz, Ida Kamińska (Okruch wspomnienia), „ Tygiel Kultury“ 1999 nr 7/9 s. 153
array(5) {
["current_page"]=>
int(1)
["total_pages"]=>
int(3)
["total_count"]=>
int(54)
["number_of_photos"]=>
int(69)
["photos"]=>
array(18) {
[0]=>
array(2) {
["description"]=>
string(181) "Frank V , Teatr Dramatyczny, Warszawa, prem. 6 maja 1962. Na zdjęciu: Fetting Edmund, Kamińska Ida, Para Józef, Nowak Józef, fot. Myszkowski Franciszek, sygn. IT/T/5598"
["file_path"]=>
string(56) "https://encyklopediateatru.pl/photos_repository/5598.jpg"
}
[1]=>
array(2) {
["description"]=>
string(154) "Frank V , Teatr Dramatyczny, Warszawa, prem. 6 maja 1962. Na zdjęciu: Fetting Edmund, Kamińska Ida, fot. Myszkowski Franciszek, sygn. IT/T/21009"
["file_path"]=>
string(57) "https://encyklopediateatru.pl/photos_repository/21009.jpg"
}
[2]=>
array(2) {
["description"]=>
string(158) "Frank V , Teatr Dramatyczny, Warszawa, prem. 6 maja 1962. Na zdjęciu: Kamińska Ida, Świderski Jan, NN, fot. Myszkowski Franciszek, sygn. IT/T/21012"
["file_path"]=>
string(57) "https://encyklopediateatru.pl/photos_repository/21012.jpg"
}
[3]=>
array(2) {
["description"]=>
string(178) "Frank V , Teatr Dramatyczny, Warszawa, prem. 6 maja 1962. Na zdjęciu: Kamińska Ida, Klimkiewicz Barbara, Gogolewski Ignacy, fot. Myszkowski Franciszek, sygn. IT/T/26396"
["file_path"]=>
string(57) "https://encyklopediateatru.pl/photos_repository/26396.jpg"
}
[4]=>
array(2) {
["description"]=>
string(155) "Frank V , Teatr Dramatyczny, Warszawa, prem. 6 maja 1962. Na zdjęciu: Kamińska Ida, Świderski Jan, fot. Myszkowski Franciszek, sygn. IT/T/120447"
["file_path"]=>
string(58) "https://encyklopediateatru.pl/photos_repository/139328.jpg"
}
[5]=>
array(2) {
["description"]=>
string(139) "Frank V , Teatr Dramatyczny, Warszawa, prem. 6 maja 1962. Na zdjęciu: Kamińska Ida, fot. Myszkowski Franciszek, sygn. IT/T/128795"
["file_path"]=>
string(58) "https://encyklopediateatru.pl/photos_repository/147749.jpg"
}
[6]=>
array(2) {
["description"]=>
string(139) "Frank V , Teatr Dramatyczny, Warszawa, prem. 6 maja 1962. Na zdjęciu: Kamińska Ida, fot. Myszkowski Franciszek, sygn. IT/T/128796"
["file_path"]=>
string(58) "https://encyklopediateatru.pl/photos_repository/147750.jpg"
}
[7]=>
array(2) {
["description"]=>
string(139) "Frank V , Teatr Dramatyczny, Warszawa, prem. 6 maja 1962. Na zdjęciu: Kamińska Ida, fot. Myszkowski Franciszek, sygn. IT/T/128797"
["file_path"]=>
string(58) "https://encyklopediateatru.pl/photos_repository/147751.jpg"
}
[8]=>
array(2) {
["description"]=>
string(139) "Frank V , Teatr Dramatyczny, Warszawa, prem. 6 maja 1962. Na zdjęciu: Kamińska Ida, fot. Myszkowski Franciszek, sygn. IT/T/128800"
["file_path"]=>
string(58) "https://encyklopediateatru.pl/photos_repository/147754.jpg"
}
[9]=>
array(2) {
["description"]=>
string(155) "Frank V , Teatr Dramatyczny, Warszawa, prem. 6 maja 1962. Na zdjęciu: Fetting Edmund, Kamińska Ida, fot. Myszkowski Franciszek, sygn. IT/T/128819"
["file_path"]=>
string(58) "https://encyklopediateatru.pl/photos_repository/147773.jpg"
}
[10]=>
array(2) {
["description"]=>
string(159) "Frank V , Teatr Dramatyczny, Warszawa, prem. 6 maja 1962. Na zdjęciu: Kamińska Ida, NN, Świderski Jan, fot. Myszkowski Franciszek, sygn. IT/T/128829"
["file_path"]=>
string(58) "https://encyklopediateatru.pl/photos_repository/147783.jpg"
}
[11]=>
array(2) {
["description"]=>
string(172) "Frank V , Teatr Dramatyczny, Warszawa, prem. 6 maja 1962. Na zdjęciu: Para Józef, Trojan Marian, Kamińska Ida, NN, fot. Myszkowski Franciszek, sygn. IT/T/128841"
["file_path"]=>
string(58) "https://encyklopediateatru.pl/photos_repository/147797.jpg"
}
[12]=>
array(2) {
["description"]=>
string(174) "Frank V , Teatr Dramatyczny, Warszawa, prem. 6 maja 1962. Na zdjęciu: Kamińska Ida, Para Józef, Kalinowski Czesław, fot. Myszkowski Franciszek, sygn. IT/T/128843"
["file_path"]=>
string(58) "https://encyklopediateatru.pl/photos_repository/147799.jpg"
}
[13]=>
array(2) {
["description"]=>
string(159) "Frank V , Teatr Dramatyczny, Warszawa, prem. 6 maja 1962. Na zdjęciu: Kamińska Ida, Świderski Jan, NN, fot. Myszkowski Franciszek, sygn. IT/T/128844"
["file_path"]=>
string(58) "https://encyklopediateatru.pl/photos_repository/147800.jpg"
}
[14]=>
array(2) {
["description"]=>
string(174) "Frank V , Teatr Dramatyczny, Warszawa, prem. 6 maja 1962. Na zdjęciu: Para Józef, Kamińska Ida, Kalinowski Czesław, fot. Myszkowski Franciszek, sygn. IT/T/128845"
["file_path"]=>
string(58) "https://encyklopediateatru.pl/photos_repository/147801.jpg"
}
[15]=>
array(2) {
["description"]=>
string(160) "Frank V , Teatr Dramatyczny, Warszawa, prem. 6 maja 1962. Na zdjęciu: Kamińska Ida, Kalinowski Czesław, fot. Myszkowski Franciszek, sygn. IT/T/128851"
["file_path"]=>
string(58) "https://encyklopediateatru.pl/photos_repository/147807.jpg"
}
[16]=>
array(2) {
["description"]=>
string(260) "Frank V , Teatr Dramatyczny, Warszawa, prem. 6 maja 1962. Na zdjęciu: Dobrowolska Halina, Pokora Wojciech, Nowak Józef, Kalinowski Czesław, Kamińska Ida, Para Józef, Stoor Mieczysław, Fetting Edmund, fot. Myszkowski Franciszek, sygn. IT/T/128855"
["file_path"]=>
string(58) "https://encyklopediateatru.pl/photos_repository/147811.jpg"
}
[17]=>
array(2) {
["description"]=>
string(252) "Matka Courage i jej dzieci , Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa, prem. 11 lipca 1957. Na zdjęciu: Kamińska Ida, Berger Juliusz, Paluszak Arnold, Kamińska Ruth, fot. Hartwig Edward, Myszkowski Franciszek, sygn. IT/T/116659"
["file_path"]=>
string(58) "https://encyklopediateatru.pl/photos_repository/135483.jpg"
}
}
}
69
zdjęć
w zbiorach :+
Więcej informacji
73
Teatr
Zobacz wszystkie
8 czerwca 1947
Dwaj Kunie-Lemł
Abraham Goldfaden
forma twórczości: reżyseria teatr: Dolnośląski Teatr Żydowski, Wrocław
14 grudnia 1947
Dziś nocą
Ivan Noe, Jacques Companeez
forma twórczości: reżyseria, przekład teatr: Dolnośląski Teatr Żydowski, Wrocław
12 czerwca 1948
Pani adwokat
Georges Berr, Louis Verneuil
forma twórczości: reżyseria teatr: Teatr Żydowski, Łódź
18 września 1948
Strzały na ulicy Długiej
Anna Świrszczyńska
forma twórczości: reżyseria teatr: Teatr Żydowski, Łódź
23 października 1948
Glikl Hameln żąda sprawiedliwości
Maks Bauman
postać: Glikl Hameln reżyseria: Ida Kamińska teatr: Teatr Żydowski, Łódź
23 października 1948
Glikl Hameln żąda sprawiedliwości
Maks Bauman
forma twórczości: reżyseria, opracowanie sceniczne teatr: Teatr Żydowski, Łódź
11 grudnia 1948
Bez winy winni
Aleksander Ostrowski
forma twórczości: reżyseria, przekład teatr: Teatr Żydowski, Łódź
19 lutego 1949
W noc zimową
Szymon Diamant
forma twórczości: reżyseria teatr: Teatr Żydowski, Łódź
26 listopada 1949
Mój syn
Gergely Sandor
forma twórczości: inscenizacja teatr: Teatr Żydowski, Łódź
26 listopada 1949
Mój syn
Gergely Sandor
postać: Pani Esterag reżyseria: Kamińska Ida teatr: Teatr Żydowski, Łódź
4 marca 1950
Ludzie. Jaknehuz. Ojlem habo
Szołem Alejchem
forma twórczości: reżyseria teatr: Teatr Żydowski, Łódź
5 marca 1950
Jakenhuz. Ojeem habo. Ludzie
Szołem Alejchem
forma twórczości: reżyseria teatr: Dolnośląski Teatr Żydowski, Wrocław
17 listopada 1950
Rodzina
Popow Iwan
forma twórczości: reżyseria teatr: Dolnośląski Teatr Żydowski, Wrocław
4 lutego 1951
Rodzina
Popow Iwan
forma twórczości: reżyseria teatr: Teatr Żydowski, Łódź
12 maja 1951
Dr A. Leśna
Irena Krzywicka
postać: Dr Antonina Leśna reżyseria: Ida Kamińska teatr: Teatr Żydowski, Łódź
12 maja 1951
Dr A. Leśna
Irena Krzywicka
forma twórczości: reżyseria teatr: Teatr Żydowski, Łódź
18 maja 1951
W noc zimową
Diamant Szymon
forma twórczości: inscenizacja teatr: Teatr Żydowski, Łódź
25 stycznia 1952
Pan Jowialski
Aleksander Fredro
postać: Szambelanowa reżyseria: Ida Kamińska teatr: Teatr Żydowski, Łódź
25 stycznia 1952
Pan Jowialski
Aleksander Fredro
forma twórczości: reżyseria, inscenizacja, przekład teatr: Teatr Żydowski, Łódź
17 maja 1952
Glikl Hameln żąda sprawiedliwości
Maks Bauman
postać: Glikl Hameln reżyseria: Ida Kamińska teatr: Teatr Żydowski, Łódź
17 maja 1952
Glikl Hameln żąda sprawiedliwości
Maks Bauman
forma twórczości: reżyseria, opracowanie dramaturgiczne tekstu teatr: Teatr Żydowski, Łódź
22 listopada 1952
Tragedia optymistyczna
Wiszniewski Wsiewołod
forma twórczości: reżyseria teatr: Teatr Żydowski, Łódź
25 kwietnia 1953
Dom w getcie
Binem Heller
forma twórczości: reżyseria teatr: Teatr Żydowski, Łódź
19 września 1953
Meir Ezofowicz
Eliza Orzeszkowa
postać: Frejda, Frejda reżyseria: Ida Kamińska teatr: Dolnośląski Teatr Żydowski, Wrocław
19 września 1953
Meir Ezofowicz
Eliza Orzeszkowa
forma twórczości: reżyseria, dramatyzacja teatr: Dolnośląski Teatr Żydowski, Wrocław
26 września 1953
Meir Ezofowicz
Orzeszkowa Eliza
forma twórczości: reżyseria teatr: Teatr Żydowski, Łódź
27 lutego 1954
Pajęczyna
Czanerle Maria
forma twórczości: reżyseria teatr: Dolnośląski Teatr Żydowski, Wrocław
27 lutego 1954
Pajęczyna
Czanerle Maria
postać: Borucka reżyseria: Kamińska Ida teatr: Dolnośląski Teatr Żydowski, Wrocław
26 marca 1954
Pajęczyna
Czanerle Maria
forma twórczości: reżyseria teatr: Teatr Żydowski, Łódź
22 maja 1954
Juliusz i Ethel
Kruczkowski Leon
forma twórczości: reżyseria teatr: Dolnośląski Teatr Żydowski, Wrocław
5 czerwca 1954
Juliusz i Ethel
Leon Kruczkowski
forma twórczości: przekład, reżyseria teatr: Teatr Żydowski, Łódź
20 listopada 1954
Dziewczęta w zasłonach
Hadżibekow Uzeir
forma twórczości: reżyseria teatr: Dolnośląski Teatr Żydowski, Wrocław
3 grudnia 1954
Arszyn Mał Ałan
Uzeir Hadżibekow
forma twórczości: reżyseria, przekład teatr: Teatr Żydowski, Łódź
14 maja 1955
Matka Rywa
Berg Dawid
forma twórczości: reżyseria teatr: Dolnośląski Teatr Żydowski, Wrocław
14 maja 1955
Matka Rywa
Berg Dawid
postać: Rywa Mendelson reżyseria: Kamińska Ida teatr: Dolnośląski Teatr Żydowski, Wrocław
18 listopada 1955
Profesor Mamlock
Wolf Friedrich
forma twórczości: reżyseria teatr: Dolnośląski Teatr Żydowski, Wrocław
27 grudnia 1955
Mirełe Efros
Jakub Gordin
postać: Mirełe Efros reżyseria: Ida Kamińska teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa
27 grudnia 1955
Mirełe Efros
Jakub Gordin
forma twórczości: reżyseria teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa
22 czerwca 1956
Człowiek, któremu się powodzi
Grigorij Jagdfeld
forma twórczości: reżyseria, przekład teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa
11 lipca 1957
Matka Courage i jej dzieci
Bertolt Brecht
postać: Matka Courage teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa
11 lipca 1957
Matka Courage i jej dzieci
Bertolt Brecht
forma twórczości: inscenizacja, przekład teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa
15 lutego 1958
Kune-Lemł
Goldfaden Abraham
forma twórczości: reżyseria teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa
4 kwietnia 1958
Opera Żyda
Kacyzne Ałter
forma twórczości: inscenizacja teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa
15 listopada 1958
Glikl Hameln
Maks Bauman
postać: Glikl Hameln reżyseria: Ida Kamińska teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa
15 listopada 1958
Glikl Hameln
Maks Bauman
forma twórczości: reżyseria, opracowanie dramaturgiczne tekstu teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa
21 listopada 1958
Drzewa umierają stojąc
Alejandro Casona
postać: Babka reżyseria: Ida Kamińska teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa
21 listopada 1958
Drzewa umierają stojąc
Alejandro Casona
forma twórczości: reżyseria, przekład teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa
9 lipca 1959
Mejłech Frejłech
Preger Jakub
forma twórczości: reżyseria teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa
grudzień 1959
W noc zimową
Szymon Diamant
postać: Łuzerowa teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa
grudzień 1959
W noc zimową
Szymon Diamant
forma twórczości: inscenizacja teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa
16 sierpnia 1960
Strach i nędza III Rzeszy
Brecht Bertolt
forma twórczości: reżyseria teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa
16 sierpnia 1960
Strach i nędza III Rzeszy
Brecht Bertolt
postać: Żona; Stara kobieta reżyseria: Swinarski Konrad teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa
9 grudnia 1960
Meir Ezofowicz
Eliza Orzeszkowa
forma twórczości: dramatyzacja reżyseria: Kamińska Ida teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa
17 czerwca 1961
Samotny statek
Dłużnowski Mojżesz
forma twórczości: reżyseria teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa
6 maja 1962
Frank V
Friedrich Dürrenmatt
postać: Otylia reżyseria: Konrad Swinarski teatr: Teatr Dramatyczny, Warszawa
8 czerwca 1962
Eksperyment
Żak Konfino
forma twórczości: reżyseria, przekład teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa
17 stycznia 1963
Serkełe
Ettinger Salomon
forma twórczości: reżyseria teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa
17 stycznia 1963
Serkełe
Ettinger Salomon
postać: Serkełe reżyseria: Kamińska Ida teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa
15 kwietnia 1963
Rachunek
Mirski Michał
forma twórczości: reżyseria teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa
26 października 1963
Bezdomni
Jakub Gordin
postać: Bas-szewa reżyseria: Ida Kamińska teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa
26 października 1963
Bezdomni
Jakub Gordin
forma twórczości: reżyseria teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa
16 maja 1964
Akt ślubny
Efraim Kiszon
forma twórczości: reżyseria teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa
14 listopada 1964
Zasypać bunkry!
Kamińska Ida
forma twórczości: reżyseria teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa
14 listopada 1964
Zasypać bunkry!
Kamińska Ida
postać: Rachela Micerowa reżyseria: Kamińska Ida teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa
23 stycznia 1965
Meir Ezofowicz
Eliza Orzeszkowa
forma twórczości: dramatyzacja, reżyseria teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa
4 marca 1966
Sure Szejndł
Latajner Józef wg
forma twórczości: reżyseria teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa
4 marca 1966
Sure Szejndł
Latajner Józef wg
postać: Sure Szejndł reżyseria: Kamińska Ida teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa
19 listopada 1966
Mister David
Taylor Cecil P.
forma twórczości: reżyseria teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa
22 lipca 1967
Matka Courage i jej dzieci
Bertolt Brecht
postać: Matka Courage teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa
22 lipca 1967
Matka Courage i jej dzieci
Bertolt Brecht
forma twórczości: inscenizacja, przekład teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa
styczeń 1968
Mirełe Efros
Jakub Gordin
postać: Mirełe Efros reżyseria: Ida Kamińska teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa
styczeń 1968
Mirełe Efros
Jakub Gordin
forma twórczości: reżyseria, opracowanie dramaturgiczne tekstu teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa
19 kwietnia 1968
Dziesięciu było nas braci...
Chaim Sloves
forma twórczości: reżyseria teatr: Teatr Żydowski im. Ester Rachel Kamińskiej, Warszawa
7
Nagrody
Zobacz wszystkie
1951
Festiwal Polskich Sztuk Współczesnych - III nagroda za reżyserię i opracowanie dramaturgiczne sztuki "Dr Anna Leśna" Ireny Krzywickiej w Teatrze Żydowskim w Łodzi
1955
Nagroda Państwowa II stopnia za całość artystycznej działalności w teatrze
1955
Medal 10-lecia PRL
1959
Order Sztandaru Pracy I klasy
1961
Wrocław - II Wrocławski Festiwal Teatralny - nagrodsa za rolę Manueli w przedstawieniu "Baruch z Amsterdamu" Chaima Slowesa w Teatrze Żydowskim im. Ruth Kamińskiej w Warszawie
1965
Cannes - wyróżnienie za kreację aktorską w filmie czech."Sklep przy głównej ulicy" Jana Kadara i Elmara Klosa
1967
Odznaka 1000-lecia
55
Recenzje i artykuły
Zobacz wszystkie
Teatralna opowieść, której zabrakło napędu
Jan Bończa-Szabłowski
Gdańska tożsamość wynika z poczucia ważności wolności
Maria Mrozińska
Łódź. Gwiazda dla Jerzego Skolimowskiego - setna tablica na ulicy Piotrkowskiej
Dariusz Pawłowski
Łódź. Aktorka, reżyserka i dyrektorka Teatru Żydowskiego Ida Kamińska będzie miała swoją gwiazdę na Piotrkowskiej
Bartłomiej Pawlak
Westalka
Dawid Karpiuk
Ci żydowscy aktorzy są, w jakimś sensie, naszymi przodkami
Gabriela Pewińska-Jaśniewicz
Płock. W Muzeum Żydów Mazowieckich o Idzie Kamińskiej i nie tylko
(l.)
Metamorfoza Żydowskiego
Szymon Kazimierczak
Jak Gelbfisz stał się Goldwynem
Anna S. Dębowska (rozmawia)
Taniec Sulamity
Rafał Węgrzyniak
Warszawa. Nowy program w Muzeum Polin. O polskich Żydach, którzy mimo przeciwności zmienili świat
Kacper Sulowski
Gołda Tencer: Teatr musi grać
Tomasz Miłkowski
Ci żydowscy aktorzy są, w jakimś sensie, naszymi przodkami
Gabriela Pewińska-Jaśniewicz
Warszawa. 40-lecie śmierci Idy Kamińskiej
100 lat polskiej kultury w 100 scenach
Zebrali i opisali: Aneta Kyzioł, Justyna Sobolewska, Dorota Szwarcman, Bartek Chaciński, Mirosław Pęczak, Piotr Sarzyński, Janusz Wróblewski
Warszawa. Czytanie "Zasypać bunkry" w Instytucie Teatralnym
Silne rządy dyrektorek teatrów
Barbara Michalczyk
Warszawa Singera po raz piętnasty
Witold Mrozek
Warszawa. Joanna Szczepkowska w spektaklu "Ida Kamińska"
Grzegorz Janikowski
Warszawa. Premiera monodramu "Ida Kamińska" w Żydowskim
Grzegorz Janikowski
Łódź-Warszawa. Nowy i Żydowski wznawiają współpracę
Agnieszka Grzelak-Michałowska
Różne odcienie Marca '68
Wiesław Kowalski
Warszawa. Joanna Szczepkowska zagra Idę Kamińską
Rzeszów. Chcą upamiętnić żydowskich mieszkańców
Magdalena Mach
Łódź. Para prezydencka odwiedzi Teatr Dom
Krzysztof Boczek
Zbyszek, Ida i inni
ks. Andrzej Luter
Żydowski do kasacji
Tomasz Miłkowski
Był sobie Gdańsk, a w nim żydowski teatr
Jarosław Kurski
Uwaga! Strefa zagrożenia! Czyli co dalej z Teatrem Żydowskim
Maciej Nowak
Wielka gwiazda przy Kolegialnej 4
Maciej Tarka
Warszawa. Danuta Szaflarska zagra w Teatrze Żydowskim
j.m.
Internet. Przedwojenna prasa żydowska udostępniona
Jerzy S. Majewski
Warszawa. Teraz Poliż odkrywa twórczość polskich dramatopisarek
Wietrzenie trwa i będzie trwać
Wiesław Kowalski
Jechałam do niej z kwiatami. Nim dojechałam, kwiaty zwiędły
Gabriela Pewińska
Czy Teatr Żydowski jest nam wciąż do czegoś potrzebny?
Witold Mrozek
Ida córka Estery
Rafał Dajbor
Warszawa. Wernisaż wystawy o Idzie Kamińskiej
Koniec pewnej epoki
Mike Urbaniak
Nie od razu chciałem zostać szefem Teatru Żydowskiego
Rozmawiała Agata Zbieg
Warszawa. Rozmowy o Idzie Kamińskiej
guszp
Scena, której nie ma
Agnieszka Kołodyńska
Wrocław. Teatr Kamińskiej i Rotbauma przywołany na wystawie
Agnieszka Kołodyńska
Wrocław. O Teatrze Żydowskim w Muzeum Miejskim
Warszawa. Przegląd filmów Idy Kamińskiej
Anna Kilian
Wielka aktorka w roli głównej
Ewa Szmal, Szewach Weiss
Teatru żydowskiego w Polsce - życie po życiu
Joanna Ritt
Łódź. Film o Ester i Idzie Kamińskich
Łódź. O Idzie Kamińskiej na Festiwalu Kultury Jidysz
Jakub Wiewiórski, Łódź
Warszawa. Teatr Żydowski samorządowy
Janusz R. Kowalczyk
Warszawa. Dwie patronki Teatru Żydowskiego
Julia Lutomska
Warszawa. Apel "Gazety Żydowskiej"
Bagaże pani K.
Mariusz Szczygieł
Pamięci Idy Kamińskiej
JP
Ida Kamińska
rozmawiała Ewa Ziegler