Teatr Ziemi Pomorskiej
Teatr mieści się w gmachu wybudowanym w 1904 roku wg projektu Hermanna Helmera i Ferdynanda Fellnera. Przez 16 lat był sceną wyłącznie niemiecką. W 1920 roku teatr przejął zawodowy zespół polski – Państwowy Teatr Narodowy w Toruniu. W latach 1922–25 i 1926–32 działał jako Teatr Miejski. W sezonie 1925/26 wszedł w skład Zjednoczonych Teatrów Pomorskich Bydgoszczy-Torunia-Grudziądza. W latach 1932–34 nosił nazwę Teatr Polski, a od 1934 do wybuchu wojny – Teatr Ziemi Pomorskiej. W okresie okupacji w gmachu działała niemiecka opera i operetka. Polski teatr ponownie rozpoczął pracę w czerwcu 1945 roku jako Teatr Ziemi Pomorskiej, w latach 1949–60 połączony ze sceną bydgoską pod nazwą Teatry Ziemi Pomorskiej Bydgoszcz-Toruń, od 1 lipca 1960 pod nazwą Teatr im. Wilama Horzycy.
Sezon: 1934 / 1935
Kierownictwo
dyrektor naczelny i artystyczny:
Władysław Bracki
dyrektor administracyjny:
Stefan Kordowski
Zespół artystyczny
reżyser: Leopold Kielanowski, Hanna Małkowska, Jerzy Szyndler
scenograf: Feliks Krassowski
aktorzy: Jerzy Alan, Lucjana Bracka (Krystkówna), Władysław Bracki, Stefania Chmielarczyk, Maksymilian Cybulski-Chmielarczyk, Czesław Czesławski, Halina Doree, Władysław Helleński, Maria Hlouskówna-Ursynówna, Władysław Ilcewicz, Michał Kalinowicz, Leopold Kielanowski, Zbigniew Koczanowicz, Laura Kopczyńska-Mężnicka, Jadwiga Kopijowska-Dąbrowska, Stanisław Kwaskowski, Bolesław Loedl, Janina Łukowska, Hanna Małkowska, Stanisława Mazarek-Żółkiewska, Bolesław Mierzejewski, Jadwiga Miśkiewicz-Pytlasińska, Jadwiga Miśkiewicz-Pytlasińska, Greta Oranowska, Antoni Piekarski, Edmund Pniewski, Stefania Skassówna, Wanda Stanisławska-Lothe, Janusz Staszewski, Władysław Surzyński, Jerzy Szyndler, Helena Święcicka, Jerzy Tatarkiewicz, Maria Ursyn, Wanda Zbierzowska-Frydrych
inspicjenci/suflerzy: Stefania Chmielarczyk, Edmund Pniewski
