Osoby

NAWROCKI Mieczysław (10 IV 1900 Kniahinin Góra k. Stanisławowa - 4 V 1968 Gdańsk), aktor, reżyser, scenograf. Był synem Franciszka N., pracownika kolei, i Karoliny z domu Merk, mężem Cecylii Marii z Czerwińskich. Studiował w Instytucie Sztuki w Kijowie oraz na wydz. architektury w Grazu (dwuletni kurs rysunku i malarstwa). W 1919 został dekoratorem teatru w Stanisławowie, wkrótce zaczął tu występować jako aktor, gł. w rolach charakterystycznych. Z T. im. Fredry (potem B. im. Moniuszki) w Stanisławowie był związany do wybuchu II wojny światowej. Ważniejsze role z tego okresu, to: Natan ("Sędziowie"), Gospodarz ("Wesele"), Książę Konstanty ("Noc listopadowa"), Wielki Książę ("Kordian"), Twardosz ("Dożywocie"), Młynarz ("Zaczarowane koło"), Książę ("Na jedną kartę"). Był współzałożycielem i działaczem Lwow. Związku Teatrów i Chórów Ludowych. W czasie wojny pra­cował w radzieckim wydz. sztuki w Stanisławowie oraz kontynuował twórczość malarską. Po przyjeździe do Polski, w 1945-50 był zastępcą naczelnika Woj. Wydz. Kultury w Gdańsku, współorganizato­rem powojennego życia artyst. na terenie Wybrzeża, m.in. prezesem stow. pn. Gdański Zespół Artyst., potem aktorem i reżyserem tego zespołu. Grał tu m.in. w styczniu 1948 Starostę Gadulskiego w wy­reżyserowanym przez siebie spektaklu "Powrót posła". Wiosną 1946 został kier. administracyjnym T. Ko­media w Gdyni i prowadził ten teatr do końca sezonu. Był też organizatorem i pierwszym kier. woj. delegatury ARTOS-u. współorganizatorem Studia Muz.-Dram. przy T. Wybrzeże i asystentem reżysera inaug. przedstawienia "Halki" (1949); współ­organizatorem szkoły baletowej i jej wykładowcą w pierwszych latach działalności, nast. organizato­rem i kier. biura Woj. Rady Sztuki i Kultury Ar­tystycznej. Od sez. 1948/49 do końca życia był aktorem T. Wybrzeże w Gdańsku. Ważniejsze role: Wygodnicki ("Klub kawalerów"), Szczepan ("Ożenek"), Don Guzman Gąska ("Wesele Figara"), Radost ("Cudzoziemczyzna"), Ojciec ("Wesele"), Gruszczyński ("Sen srebrny Salomei"). Po tej ostatniej, "bardzo trafnie" zagranej roli M. Szczepkowska napisała: "jego ak­torstwo jest nieco staroświeckie, ale właśnie ta staroświeckość pasuje tu bardzo, do tej postaci i do tego kostiumu biało-czerwonego jak z patriotyczne­go oleodruku". Od 6 XI 1959 posiadał uprawnienia reżysera dra­matu. Grał w wielu filmach. W 1965 obchodził czterdziestopięciolecie działalności artystycznej.; z tej okazji, 27 III t.r. odbyła się wystawa malarstwa N. (portrety ludzi teatru) w T. Wielkim w Gdańsku-Wrzeszczu. Bibl.: Almanach 1967/68; Hist, filmu t. 4; Szczepkowska: 20 lat t. na Wybrzeżu (il); Dz. Bałt. 1965 nr 72, 1968 nr 108; Kur. Stan. 1923 nr 166, 167, 177-179, 1924 nr 190-194, 220-224, 1926 nr 331, 1928 nr 414; Prz. Teatr, i Film. 1925 nr 4-5; Teatr 1968 nr 15; Teatr Lud. 1968 nr 7/8 (il.); Akta (tu fot.), ZASP; Akta, T. Wybrzeże Gdańsk; Programy, IS PAN. Ikon.: Fot. - IS PAN, ZASP. Film.: 1959 - Kamienne niebo (f.), Wolne miasto (f.); 1960 - Krzyżacy (f.), Miejsce na ziemi (f.); 1962 - Jadą goście, jadą (f.); 1966 - Katastrofa (f.). Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994