Teatr Polski
Teatr rozpoczął działalność w sezonie 1945/46 jako Teatr Miejski. W latach 1946–48 nosił nazwę Teatr Dolnośląski. W sezonie 1948/49 obok teatrów jeleniogórskiego i świdnickiego oraz Opery Wrocławskiej wchodził w skład Teatrów Dolnośląskich. W latach 1949–69 był częścią Teatrów Dramatycznych. Od 28 kwietnia 1969 działa pod nazwą Teatr Polski.
Duża Scena mieści się w gmachu wybudowanym w 1906 wg projektu Waltera Häntschela i Hermanna Wahlicha. Zburzony pod koniec wojny, został odbudowany w 1950 wg projektu Andrzeja Józefa Frydeckiego. W pożarze 1994 roku spłonęły widownia i foyer, odbudowane wg projektu Wiktora Jackiewicza. Ponowne otwarcie – 20 maja 1996. Od 14 września 2005 Duża Scena Teatru nosi imię Jerzego Grzegorzewskiego. Scena Kameralna mieści się w budynku kina Kammer-Lichtspiele z 1912 roku. W czasie walk o Festung Breslau w 1945 budynek był całkowicie zniszczony, odbudowano go wg projektu Emila Kaliskiego w 1949. Scena na Świebodzkim - przestrzeń byłego dworca PKP zaadaptowana do potrzeb teatralnych po pożarze Dużej Sceny w 1994 roku, jako scena zastępcza, wg projektu Wiktora Jackiewicza, zajmuje północne skrzydło budynku.
Sezon: 1968 / 1969
Kierownictwo
dyrektor naczelny i artystyczny:
Krystyna Skuszanka-Krasowska
Zespół artystyczny
aktorzy: Bolesław Abart, Zygmunt Bielawski, Łucja Burzyńska, Bogusław Danielewski, Władysław Dewoyno, Krzesisława Dubielówna, Adam Dzieszyński, Jerzy Fornal, Paweł Galia, Aleksander Gierczak, Barbara Jakubowska-Krzyżagórska, Ewa Kamas, Tadeusz Kamberski, Anna Koławska, Ryszard Kotys, Gustaw Kron, Cezary Kussyk, Danuta Lewandowska-Szwarc, Mirosława Lombardo, Anna Lutosławska-Jaworska, Ferdynand Matysik, Romuald Michalewski, Stanisław Michalik, Artur Młodnicki, Andrzej Mrozek, Albert Narkiewicz, Jan Peszek, Andrzej Polkowski, Igor Przegrodzki, Witold Pyrkosz, Halina Romanowska, Tadeusz Skorulski, Jadwiga Skupnik, Józef Skwark, Andrzej Wilk, Sabina Wiśniewska, Czesław Wojtała, Jerzy Woźniak
