Osoby

BRYLIŃSKA Krystyna, właściwie Konstancja Brylińska, zamężna Paprocka (24 stycznia 1910 Poznań – 6 lutego 1992 Kraków),

aktorka. 

Była córką Franciszki Brylińskiej; żoną przemysłowca Jerzego Paprockiego (ślub 27 lipca 1936 w Katowicach). W 1930 ukończyła gimnazjum Urszulanek w Poznaniu i przez kilka lat brała lekcje gry aktorskiej u Adama Bystrzyńskiego. W 1932–35, według własnej relacji, występowała w Teatrze Nowym w Poznaniu, w sezonie 1935/36 grała w Teatrze im. Słowackiego w Krakowie, m.in.: Ritę (Henryk IV), Zuzannę (Azais), Aktorkę w roli Małgorzaty (Noc listopadowa), Luizę (Chimery), Dorę (Matura), Justynę (Wielki Fryderyk). Po wyjściu za mąż zrezygnowała ze sceny.

Po II wojnie światowej, w sezonie 1945/46 wróciła do zespołu Teatru im. Słowackiego w Krakowie, a w 1946/47 pozostała w krakowskich Miejskich Teatrach Dramatycznych. W sezonie 1947/48 grała w Teatrze Polskim w Poznaniu, w 1948/49 należała do objazdowego zespołu Adama Brodzisza i Marii Bogdy. Po powrocie do Krakowa, w sezonach 1949/50–1953/54 występowała w Miejskich Teatrach Dramatycznych, a od sezonu 1954/55 do przejścia na emeryturę 1 września 1971, należała do zespołu Starego Teatru.

Niektóre role: Franciszka (Król), Skierka (Balladyna) – 1945; Lilka (Zamach, 1946), Antosia (Chory z urojenia, 1947), Fruzia (Damy i huzary, 1949), Mildred (Trzydzieści srebrników, 1952), Hanka (Polacy nie gęsi, 1953), Poranna Gwiazda (Legenda o miłości, 1955), Janina (Źródło otwarte, 1957), Jenny (Śmierć komiwojażera, 1960); Inez (Jaką mnie pragniesz), Pani Kuha (Kolega) – 1961; Lady Britomart (Major Barbara, 1963), Matka (Sposób bycia, 1964), Pani (Wyszedł z domu, 1965), Matka (Biografia, 1968). Na emeryturze pojawiała się na scenie w epizodycznych rolach, na przykład jako: Dama (Dziady, 1973), Pokojówka (Romans z wodewilu, 1980); Staruszka (Taniec śmierci), Dama (Operetka) – 1988.

Bibliografia

Almanach 1991/92; Danowicz: Ujarzmianie Melpomeny; Dąbrowski: Na deskach t. 2; Fredro na scenie; Sto lat Starego Teatru; Aktor i Widz 1936 nr 1; Kur. Warsz. 1935 nr 240; Afisze, IS PAN; Akt ślubu, Arch. USC Katowice; Akt zgonu, Arch. USC Kraków; Akta, Stary Teatr Kraków, ZASP (fot.); www.cyfrowemuzeum.stary.pl 

Ikonografia

I. Garycka: B. jako Pokojówka (Romans z wodewilu), gwasz na desce, 1980 – Stary T. Kraków; Fot. – Bibl. Nar., ITWarszawa, MTWarszawa, NAC.

Źródło: Słownik biograficzny teatru polskiego 1910–2000, t. III, Instytut Sztuki PAN, Warszawa 2017.
Zachowano konwencję bibliograficzną i część skrótów używanych w źródłowej publikacji.