Warszawska Opera Kameralna
Opera zainaugurowała działalność w 1961 jako Scena Kameralna Filharmonii Narodowej. W latach 1968–71 nosiła nazwę Warszawska Scena Kameralna. Od 1 stycznia 1972 działa pod nazwą Warszawska Opera Kameralna. Od 1984 roku mieści się w gmachu z 1775 roku, wybudowanym wg projektu Szymona Bogumiła Zuga dla Zboru Kalwińskiego. W latach 50. XX wieku budynek adaptowano dla potrzeb teatralnych.
Sezon: 1972 / 1973
Kierownictwo
dyrektor naczelny i artystyczny:
Stefan Sutkowski
zastępca dyrektora:
Danuta Kowalewska-Jaworska
Zespół artystyczny
reżyser: Julita Stokalska-Dzierżykraj
scenograf: Łucja Kossakowska, Andrzej Sadowski
dyrygent: Jerzy Michalak, Jerzy Szubrak ks, Ryszard Zimak
dyrygent chóru: Stanisław Głowacki
choreograf: Wiktor Charczenko
śpiewacy: Kazimierz Dłuha, Janusz Herbich, Ewa Ignatowicz, Lidia Juranek-Sutkowska, Krystyna Kołakowska-Świętochowska, Małgorzata Martyńska, Zdzisław Nikodem, Barbara Nowicka, Kazimierz Sergiel, Halina Sielska-Górzyńska, Krystyna Sierakowska, Bogna Sokorska, Urszula Wojtaszczyk
Balet:soliści: Tadeusz Batogowski, Małgorzata Viresco-Trzcińska, Ryszard Wiercińskitancerze zespołowi: Waldemar Banasiewicz, Irena Kazimierczuk, Izabela Mejsak, Regina Pabiarżyn-Kapuza