Gustaw Morcinek
MORCINEK Gustaw (25 VIII 1891 Karwina na Śląsku Cieszyńskim - 20 XII 1963 Kraków), kierownik lit. teatru. Był synem Józefa M. i Marii ze Smużów (Smuzów, Smurów), mężem Zuzanny z Lazarów (ślub w 1925). Ukończył seminarium i wyższe kursy nauczycielskie, brał udział w I wojnie świat., był działaczem plebiscytowym na Górnym Śląsku. W 1920 debiutował jako publicysta "Dziennika Cieszyńskiego". W 1920-36 uczył w szkole powszechnej w Skoczowie na Śląsku, gdzie brał też udział w amat. przedstawieniach. W 1930 jego "Wiarę" wystawił T. Polski w Katowicach. Współpracował z "Sokołem", Tow. Szkół Lud. i Macierzą Szkolną. Od 1935 jako stypendysta Funduszu Kultury Nar. w Warszawie wyjeżdżał corocznie za granicę. Do 1939 przebywał we Włoszech, Francji, Niemczech, Danii i Austrii. W czasie II wojny świat., był więźniem obozów koncentracyjnych w Skrochowicach, Sachsenhausen i Dachau. Lata 1945-46 spędził we Francji, Włoszech i Belgii. Po powrocie do kraju w 1946 zamieszkał w Skoczowie i poświęcił się pracy lit., w 1952-56 był posłem na Sejm. Od 1958 do końca życia sprawował kierownictwo lit. śląskiego T. Lalki i Aktora Ateneum w Katowicach. Znany pisarz, wydał wiele powieści, nowel, także współautor (z S. Urbanowiczem) scenariusza do filmu "Stalowe serca" (1948). Bibl.: Bibliografia dramatu; Łoza: Czy wiesz (il.); Olszewski: Śląska kronika; PSB t. 21 (L. Brożek); SWPP seria 1; Śląski Festiwal Teatrów Lalek zorganizowany z okazji dwudziestopięciolecia Opolskiego Teatru Lalek, Opole 1962; Rocz. Lit. 1963 (P.Grzegorczyk; bibl.). Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994
