Jan Dietrich
DIETRICH, Ditrich, Jan Wiktor (6 września 1890 Kraków – 27 grudnia 1969 Tarnów),
aktor.
Był synem maszynisty kolejowego Józefa Dietricha i Wiktorii z Hoffmanów. Według własnej relacji w 1920 ukończył Miejską Szkołę Dramatyczną w Krakowie i następnie statystował w Teatrze im. Słowackiego. W 1921–23 był aspirantem Związku Artystów Scen Polskich. W sezonie 1921/22 na leżał, jak podała „Scena Polska”, do zespołu Teatru Wielkiego w Warszawie (może statystował). W sezonie 1922/23 grał w Teatrze Bagatela w Krakowie: Notariusza Pingois (Bęben), Johna (Znakomity baryton), Lokaja (Dom Magdaleny), Lokaja (Syn pustyni), w 1924/25 był w zespole pod dyrekcją Henryka Czarneckiego w Sosnowcu. Później wyjechał do USA i do 1930 pracował w zespołach polskich pod dyrekcją Władysława Ochrymowicza.
Po powrocie do kraju grał dorywczo w teatrze objazdowym pod kierownictwem Tadeusza Pilarskiego, np. w 1934 w Stanisławowie, Nowym Sączu, Rzeszowie, a także w Teatrze Miejskim w Płocku, np. Kapitana Engla (Fräulein Doktor, jesień 1933). W sezonie 1935/36 zaangażował się do Teatru im. Słowackiego w Krakowie i jak twierdził, pracował tu do 1939. Grał role epizodyczne, statystował, dlatego jego nazwisko pojawia się na afiszach tylko kilkakrotnie, np. w 1936 wystąpił jako Kizai (Judasz z Kariothu), Szwajcar (Dożywocie), w 1937 Don Lucenzio (Beatrix Cenci).
W latach II wojny światowej i okupacji niemieckiej utrzymywał się m.in. udzielając lekcji języka angielskiego. W 1945–49 nadal pracował jako nauczyciel angielskiego. W sezonach 1949/50–1952/53 występował w Teatrze im. Węgierki w Białymstoku, w rolach epizodycznych, takich jak: Poseł (Balladyna), Pasek (Mazepa) i drugoplanowych, jak: Don Diego (Zielony Gil), Georges Crofts (Profesja pani Warren). W sezonach 1953/54–1956/57 grał w Teatrze im. Fredry w Gnieźnie, m.in.: Kostrowa (Okno w lesie), Petrykę (Takie czasy), Radosta (Śluby panieńskie), Mortona (Maria Stuart Juliusza Słowackiego), Kaleba (Świerszcz za kominem), Cześnika (Zemsta), Alfreda (Filomena Marturano). Od 1 sierpnia 1957 do 30 czerwca 1962 należał do zespołu Teatru Ziemi Krakowskiej w Tarnowie, wystąpił tu np. w roli Don Alonza (Cyd), od 1 lipca 1962 przeszedł na rentę.
Bibliografia
Cały świat gra komedię; Kur. Warsz. 1933 nr 311, Prz. Teatr. i Film. 1924 nr 16; Scena Pol. 1922 z. 11–12; Afisze, programy, IS PAN; Akt urodzenia nr 221/1890, Arch. parafii Najświętszy Marii Panny Kraków; Akt zgonu, Arch. USC Tarnów; Akta (fot.), ZASP; Kułaga: T. Bagatela; Spis ZASP 1949; Wosiek: Teatry objawowe; Almanach 1944–59.
Źródło: Słownik biograficzny teatru polskiego 1910–2000, t. III, Instytut Sztuki PAN, Warszawa 2017.
Zachowano konwencję bibliograficzną i część skrótów używanych w źródłowej publikacji.
