Osoby

GOSTYŃSKI Marian Ryszard (27 VIII 1916 Kiel­ce - 5 VIII 1972 Chęciny k. Kielc), scenograf. Był synem Władysława G. i Janiny z Szydzińskich, mężem Marii Gostyńskiej. Po ukończeniu szkoły średniej w Kielcach, w 1932-38 studiował w Państw. Szkole Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artyst. w Krakowie na wydz. grafiki. W czasie wojny mie­szkał na wsi, od 1945 zamieszkał w Kielcach i pracował jako projektant wnętrz. W 1949 zaanga­żował się do T. im. Żeromskiego i pełnił tam funkcję scenografa do końca życia. Współpracował także z innymi teatrami, m.in. w sez. 1957/58 i w 1961 z T. im. Bogusławskiego w Kaliszu, w 1959 z T. Polskim w Poznaniu ("Droga do Czarnolasu"), w 1962 i 1965 z T. im. Osterwy w Gorzowie, w 1965 z T. im. Horzycy w Toruniu. Opracował scenografię m.in. do sztuk: "Moralność pani Dulskiej" (1950, 1968), "Świeczka zgasła" i "Dwie blizny" (1951), "Fantazy" (1955 i Kalisz 1961), "Zemsta" (1956), "Hedda Gabler" (Kalisz 1957), "Pierścień wiel­kiej damy" (1958), "Intryga i miłość" (1958 i Gorzów 1962), "Mazepa" (1959 i Gorzów 1962), "Życie Ga­lileusza" (1959), "Dziady" (Gorzów 1965), "Dożywocie" (1966), "Skąpiec" (1970), "Niespodzianka" (1972). Bibl.: Almanach 1971/72; Fredro na scenie; Gajek: Brecht; Kaszyński: Teatralia; Programy, IS PAN; Akta (tu fot.), ZASP. Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994