Wojciech Zamecznik
ZAMECZNIK Wojciech (13 I 1923 Warszawa - 12 V 1967 Warszawa), scenograf. Studia, rozpoczęte podczas II wojny świat. w jawnej Szkole Budownictwa i na tajnym Wydz. Architektury Politechniki Warsz., ukończył już po wojnie. Pracował gł. jako projektant wystaw, plakatów, a także grafik i fotograf osiągając sukcesy potwierdzone wieloma nagrodami krajowymi i zagranicznymi. Od 1963 był docentem w ASP w Warszawie. Zajmował się też filmem animowanym. Współpracę z teatrem podjął w lutym 1946 projektując scenografię do "Freuda teorii snów" w Miejskich T. Dramatycznych w Warszawie. Do 1947 opracował też dla tych teatrów oprawę plast. "Po co daleko szukać" i "Wiele hałasu o nic". W późniejszym okresie projektował scenografię do przedstawień w warsz. T. Nowym ("Zielony Gil", 1950), Operze ("Traviata", 1952) i T. Ludowym ("Sługa dwóch panów", 1957), a także w teatrach Szczecina i Białegostoku, gdzie m.in. ponownie opracował "Wiele hałasu o nic". Najczęściej współpracował z Z. Sawanem jako reżyserem. W ostatnim okresie życia projektował oprawę plast. kolejnych programów kabaretu Wagabunda. Z. Strzelecki pisał, że Z.: "raczej projektuje dekoracje nie ilustrujące, bardziej teatralne, organizujące przestrzeń sceny". Bibl.: SAP warsz.; Strzelecki: Plastyka teatr.; H. Vollmer: Allgemeines Lexikon der Bildenden Kunstler des XX Jahrhunderts t. 5, Leipzig 1961; WEP; Wojciech Zamecznik 1923-1967, Warszawa 1968 (katalog wystawy prac Z. w Muzeum Narodowym; tu bibl. i il.); Kultura 1967 nr 21 (J. Olkiewicz). Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994
