Bronisława Lenk-Janikowska
JANIKOWSKA Bronisława, zamężna Lenk (1 V 1891 Kraków - 21 IX 1966 Kraków), aktorka. Była córką Bronisława Janikowskiego, (zob. t. 1) i Antoniny z Morawskich, garderobianej i statystki w t. krak., żoną Mariana Lenka (zob. t. 1; ślub 1910). W T. Miejskim w Krakowie występowała już jako dziecko, np. zagrała Isię w premierze "Wesela" (1901). Do zespołu t. krak. należała do końca sez. 1908/09. W sez. 1909/10 grała w Sosnowcu, w 1910 w t. płockim i z zespołem tego t. we Włocławku. W 1911 występowała w T. Nowości w Krakowie, 1912-14 w T. Polskim w Poznaniu (w maju i czerwcu 1913 z częścią tego zespołu, pod kier. J. Langego, w Berlinie w Central Theater). W czasie I wojny świat, pracowała jako pielęgniarka w jednym z krak. szpitali. Od 1919 (z przerwą wojenną 1939-45) do końca życia związana była z T. im. Słowackiego w Krakowie, gdzie była też suflerką. Grała pocz. role naiwnych, jak np. Klara ("Śluby panieńskie"), Elżunia ("Grochowy wieniec"), Zosia ("Szlakiem legionów") oraz amantek - Liza ("Mąż z loterii"), potem dram. i charakterystyczne, np. Czepcowa ("Wesele", 1946), Matka ("Balladyna", 1950). B. Dąbrowski pisał o niej jako o znakomitej suflerce, która "chyba najwięcej wieczorów spędziła na tej scenie i najwięcej pięknych słów uratowała z dramaturgii polskiej i światowej".
Bibl.: Almanach 1966/67; Dąbrowski: Na deskach t. 3; A. Łempicka: Wesele we wspomnieniach i krytyce, Kraków 1970 (il.); Aktor i Widz 1936 nr 1; Dz. Kuj. 1910 nr 39; Teatr 1966 nr 24; Afisze, Programy, IS PAN; Akta (tu fot.), ZASP; Maciejewska: Teatr w Poznaniu.
Ikon.: Fot. - Arch. Dok. Mech., MTWarszawa, ZASP.
Film.: Fragm. materiałów film. z 1959, Arch. WFD.
Nagrania: Role - Red. Dok. Inf. PR.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994
