Henry Purcell
Ur. ok. 1659, Londyn. Zm. 21 XI 1695, Londyn. Henry Purcell wychowywał się w środowisku mocno związanym z zawodem muzycznym, historia bowiem notuje w owym czasie działalność czterech muzyków z rodziny Purcellów. Nie jest dokładnie znana jego data urodzenia - można ją tylko określić w przybliżeniu, wiedząc, że w chwili śmierci miał lat 37. Niezwykły talent muzyczny przejawiał już od dzieciństwa i tym częściowo tłumaczyć się może jego dorobek kompozytorski - zdumiewająco bogaty wobec tak krótkiego życia. Gdy liczył lat 6, śpiewał w chórze kaplicy królewskiej, wprowadzony tam przez ojca, pełniącego funkcję kapelmistrza. W dziedzinie kompozycji był uczniem Johna Blowa, po którym później odziedziczył stanowisko organisty w Opactwie Westminsterskim. Analizując twórczość Purcella, dojść można do wniosku, że bardzo wiele cech - przede wszystkim dramatyzm muzyki oraz bogactwo i szlachetność inwencji melodycznej - łączyło go z Monteverdim, a potęgą talentu bynajmniej nie ustępował wielkiemu Włochowi. Wśród dzieł Purcella znajdujemy liczne utwory organowe, klawesynowe, kameralne, pieśni, ody, elegie, muzyczne ilustracje do sztuk teatralnych - w tej liczbie napisaną w wieku 14 lat muzykę Szekspirowskiego "Makbeta" - oraz opery: m. in. "Król Artur", z librettem Johna Drydena, oraz "The Fairy Queen" ("Królowa elfów") wg "Snu nocy letniej" Szekspira. Najwyżej jednak bez wątpienia wzniósł się jego talent w operze "Dydona i Eneasz". Źródło: Przewodnik Operowy Józef Kański, PWM 1997
