16 stycznia 1925
Śmierć na gruszy Witolda Wandurskiego
Kraków, Teatr im. Słowackiego: premiera Śmierci na gruszy „zabawy scenicznej w 3 aktach” Witolda Wandurskiego w reżyserii Stanisławy Wysockiej, w scenografii autora.
Sztuka Wandurskiego będąca satyrą na kapitalizm i militaryzm oparta została na ludowej baśni o uwięzieniu Kostuchy i spowodowanych nim negatywnych konsekwencjach dla ludzkości zmuszonej wywołać wojnę dla zabicia kilku milionów osób. Obok ukazanej jako baba z kosą Śmierci w dramacie występują Święty Piotr i Archanioł, małżeństwo Wyrobników, wiejscy urwisi Antek, Wojtek i Kaźmirek wraz z wybuchem wojny przeobrażający się w generałów, Policjant-tajniak, Handlarz, Pachciarz Moszko, Ksiądz, Kapitaliści i Żołnierze. Wandurski jako współtwórcą przedstawienia porozmieszczał na parterze, w lożach i na galerii aktorów, którzy krzyczeli ponad głowami widzów i biegali po sali.
Spektakl, który bulwersował krakowską publiczność i wywołał protesty, zagrano 6 razy.
Rafał Węgrzyniak
