22 maja 1943
Balladyna w konspiracji: Kantor, Turowicz, Brzozowski
Kraków, ul. Szewska 21/5: premiera Balladyny Juliusza Słowackiego w reżyserii i scenografii Tadeusza Kantora w tajnym Teatrze Niezależnym w Krakowie.
Sferę legendy i mitologii (Nimfa Goplana i dwa Elfy) w opisie autora i w tradycyjnym teatrze pokazywano w naiwnej, banalnej, sentymentalnej manierze operowej (dodajmy nietykalnej). W mojej inscenizacji Nimfa jest abstrakcyjną f o r m ą – f a n t o m e m: Elfy dwuczęściowymi ruchomymi kołami, grawitującymi wokół macierzystej formy. Jest to sfera abstrakcji, pojęć nadrzędnych, wolnej wyobraźni, o rozległej rozpiętości niuansów od tragedii do burleski. F o r m a – f a n t o m jest jądrem całego układu. Jej prawa abstrakcyjne przenoszą się (w różnym stopniu) na inne formy i stanowią podstawę formalną układu tworzącego się na biegunie przeciwległym do r e a l n o ś c i w i d o w n i: układu i l u z j i. (...)
Tadeusz Kantor, Uwagi do scenariusza Baladyny
W obsadzie dziennikarz Jerzy Turowicz jako Kirkor i malarz Tadeusz Brzozowski w roli Grabca. Spektakl zagrano 3 razy.
Rafał Węgrzyniak
