Artykuły

- Gershwin - mówi Michael Hackett - kojarzony jest u was zwykle z salami koncertowymi. Jest jednak jeszcze inny Gershwin, znany m.in. z interpretacji Franka Si­natry czy Elli Fitzgerald. Choć son­gi te kładą nacisk na słowa, nie na muzykę, to przecież muzyka ta jest piękna, linia melodyczna - wspaniała. Co najważniejsze, nie jest to teatr dla elit. Każdy widz zrozumie jego treść. Na tym pole­ga geniusz Gershwinów.

- Niedawno zrealizował Pan "Metamorfozy" Owidiusza w Teat­rze Dramatycznym, teraz musical w STUDIO. Zadomowił się Pan w Pałacu Kultury i Nauki mimo bariery językowej...

- To bardzo ekscytujące. Naj­pierw miałem okazję pracować z Ryszardą Hanin, która jest aktorką-marzeniem dla mnie jako reżysera, a teraz trafiłem na wspaniały zespół. Aktorzy dramatyczni wnoszą do musicalu niesamowitą, charakterystyczną dla siebie, intensywność interpretacji.

- Przedstawienie z takim roz­machem na małej scenie?

- To nie przypadek. Chcę, żeby publiczność poczuła delikatność tej muzyki, posmakowała pysznych ryt­mów i dźwięków. Ze względu na bogactwo detali, subtelność muzy­ki, tekstów, chciałem zbliżyć widza do aktorów. Przecież stare teatry na Broadwayu są właśnie zadziwia­jąco małe i intymne.