Wrocław. Podsumowanie festiwalu wtw://zawsze_Różewicz
Trzy wydarzenia zaprezentowane podczas festiwalu wtw://zawsze_Różewicz znajdą swoje miejsce w repertuarze Wrocławskiego Teatru Współczesnego: Wyszedł z domu, Był sobie dom, czyli Wyskubki oraz W tłumaczeniu.
Wczorajszym pożegnaniem ze spektaklem Nauka chodzenia w reżyserii Pawła Miśkiewicza, zamknęliśmy we Wrocławskim Teatrze Współczesnym bogaty program obchodów 100. rocznicy urodzin Tadeusza Różewicza.
– Otwarta formuła październikowych performansów pozwoliła ponownie wsłuchać się w Różewiczowskie utwory, wmyślić się w ich sens dzisiaj i zaproponować nowe interpretacje, wydawać by się mogło, dobrze znanych tekstów. Pełne sale na pokazach i reakcje widzów dały nam jednoznaczną odpowiedź na pytanie o żywotność tej twórczości. Różewicz nie jest „klasykiem”, który pozwala się zamknąć w „szkolne” interpretacyjne formułki. Nie tracąc z pola widzenia spraw polskich, podejmował lub czasem wręcz inicjował dyskurs uniwersalny: kulturowy, polityczny, obyczajowy czy ekologiczny – mówi Marek Fiedor, dyrektor WTW.
Żegnając się z wydarzeniami rocznicowymi, jednocześnie otwieramy się na nową obecność wybitnego Autora we Wrocławskim Teatrze Współczesnym.
W nadchodzącym roku, w styczniu zaprezentujemy premierę Wyszedł z domu w reżyserii Marka Fiedora, zaś w marcu Był sobie dom, czyli Wyskubki wg scenariusza i w reżyserii Pawła Kamzy (w nowej wersji obsadowej – zagrają aktorzy WTW). W repertuarze teatru znajdzie się także, współprodukowany przez WTW, spektakl Wojtka Ziemilskiego W tłumaczeniu z niezwykłą rolą głuchego poety i aktora, Adama Stoyanova.
