Warszawa. Rozstrzygnięto konkurs na plac przed Pałacem Kultury
Trawniki poprowadzone po śladzie przedwojennych ulic, sadzawka i kurtyna drzew przed Pałacem Kultury - takie są główne założenia zwycięskiego projektu placu Centralnego.
- Liczymy, że ten plac będzie współgrał z obiektami, które tu powstaną: Muzeum Sztuki Nowoczesnej i Teatrem TR, przy zachowaniu takiej ilości zieleni i wody, na którą tylko pozwolą instalacje podziemne i wielofunkcyjność placu - mówił Michał Olszewski, wiceprezydent Warszawy, ogłaszając werdykt konkursu na plac Centralny.
Ten plan powstanie pomiędzy Pałacem Kultury a ulicą Marszałkowską. Konkurs miał nietypową formułę. Połączony był z konsultacjami społecznymi oraz negocjacjami co do finalnego kształtu.
To dlatego cała procedura ciągnęła się aż rok. Trzeba było pogodzić cele utworzenia reprezentacyjnego centrum i jednocześnie wprowadzenia w to miejsce zieleni, o co upominali się aktywiści, bezlitośnie krytykujący wstępną koncepcję placu przygotowaną przez Thomasa Phifera, projektanta Muzeum Sztuki Nowoczesnej.
Aleja, która nie trafia w oś symetrii
We wtorek ogłoszono, że konkurs wygrała pracownia A-A Collective w składzie: Zygmunt Borawski, Srdjan Zlokapa, Martin Marker Larsen. Ich projekt jest dość trudny w odbiorze. Na pierwszy rzut oka zbija z tropu niesymetryczność placu. Wyróżniona w jego posadzce aleja prowadząca do pałacu nie trafia w oś symetrii głównego wejścia od strony Marszałkowskiej. W aleję z kolei wbija się przeznaczona do zachowania trybuna honorowa pałacu.
Wrażenie przypadkowości i chaosu pogłębiają nieregularne trawniki i sadzawka o skomplikowanych kształtach, która ma powstać od strony ul. Marszałkowskiej (jak utrzymać w czystości zbiornik wodny z tak wąskimi odnogami?) .
Zestawienie wycinków ze zwycięskiej koncepcji placu Centralnego autorstwa pracowni A-A Colective. Widać na nich sadzawkę, która ma powstać od strony ul. Marszałkowskiej. Odtwarza ona kształt dziedzińca nieistniejących kamienic. fot. materiały konkursowe
Więcej będzie można zrozumieć patrząc na plac z góry.
Plac-palimpsest pokazujący warstwy nieistniejącego miasta
Wtedy dopiero można odgadnąć, że trawniki tworzą obrys przedwojennych kamienic. Powstanie w ten sposób swoisty negatyw przedwojennej Warszawy. Ale będzie to tylko jedna z warstw nieistniejącego miasta.
Z kostek białego granitu ma zostać ułożona część posadzki placu, odwzorowująca układ parceli z 1825 roku. Układ ulic i dziedzińców z 1939 roku) będą odtwarzać pasy i pola ułożone z kostki kamiennej. A pas w nawierzchni placu ułożony z czerwonych, wypalanych cegieł przypomni o liniach warszawskiego getta.
"Nad szczegółowymi rozwiązaniami (m.in. powiązanie z osią pałacu) będziemy jeszcze pracować" - zakomunikował na facebooku Michał Krasucki, stołeczny konserwator zabytków.
Przed samym Pałacem Kultury, za linią wyznaczoną dziś przez trybunę honorową, mają zostać posadzone kępy drzew.
- To będzie taka zielona kurtyna, zmiękczająca autorytarność tego gmachu - mówi "Stołecznej" Zygmunt Borawski, jeden z architektów zwycięskiego zespołu. Dodał, że tylko tam można było posadzić duże drzewa, bo pod samym placem zaplanowany jest podziemny parking.
Od strony Marszałkowskiej plac będzie domykać płytka sadzawka odtwarzająca kształt dziedzińca wewnątrz kwartału przedwojennych kamienic.
- Zielona Świętokrzyska, planowana zielona Marszałkowska, etapowa przebudowa ronda Dmowskiego, skwer od strony Al. Jerozolimskich, przeniesiony pawilon Emilia, otworzony dzisiaj nowy pawilon Zodiak przy Ścianie Wschodniej.... To wszystko są takie drobne puzzle, z których budujemy centrum miasta. Czasami miasto buduje się nie jedną dużą decyzją, ale metodą drobnych kroków. Plac Centralny to jeden z tych kroków - mówi Marlena Happach, szefowa miejskiego biura architektury.
- Mam nadzieję, że wreszcie na koniec tej kadencji plac Defilad będzie inaczej wyglądać - mówił Rafał Trzaskowski, prezydent Warszawy.
