Artykuły

Drabina Jakubowa i niebo ze szklanymi aniołami otwarte nad sceną. A na scenie - przepleciony ze współczesnymi scenami świat Singera, przywołany z rozma­chem przez scenografa Andrzeja Witkowskiego, reżysera Piotra Cieplaka i zespół Narodowego.

Przez półtorej godziny widz odbędzie daleką drogę - od Nowego Jorku po Frampol, miasto głupców, i z powrotem do Nowego Jorku. Mignie mu współcze­sna Warszawa. Jej obraz zostanie zde­rzony z anachronizmem minionego czasu - drewnianych domów, dawnych sprzętów i zapachów targowiska. W po­dróż wyobraźni zabierze widza prze­szło dwudziestu dorosłych aktorów i sześcioro dzieci. W ruch pójdzie cała maszyneria Narodowej sceny.

- Pod względem inscenizacyjnym to największe przedstawienie w mojej ka­rierze - zapowiada reżyser. - Utrzyma­nie tak wielu teatralnych sznurków bę­dzie nie lada ekwilibrystyką - dodaje.

Nie da się policzyć wszystkich sce­nicznych pomysłów, jakie pojawią się w spektaklu "Opowiadania dla dzieci". Niektóre z nich będą trwać moment, by pozostawić widza z poczuciem niedo­sytu, inne dłużej. Wszystkie, w zamyśle Piotra Cieplaka, pokażą bogactwo prozy Singera i jego wyobraźni.

Świat przedstawiony na scenie ma nie tylko wciągać i zadziwiać różno­rodnością. Będzie to świat dobry i mą­dry, a więc nieulukrowany, jak w opo­wiadaniu "Ucel i jego córka Nędza". - Sytuacja wygląda rozpaczliwie: lenistwo, brud, ubóstwo, ale wszystko do­brze się kończy. Bohaterowie wydo­bywają się z nędzy, bo Ucel kocha swoją córkę. Połączenie miłości z do­tkliwością życia jest u Singera prze­pięknie poprowadzone, zamknięte w proste prawdy i zdania, które w te­atrze dla dorosłych wstydzimy się wy­powiadać - komentuje reżyser.