Opera w 2 aktach; libretto: Carlos Fernandez Shaw.
Prapremiera: Nicea 1 IV 1913.
Osoby: Salud, Cyganka - sopran; Paco - tenor; Babka Salud - alt; głos kowala - tenor; Manuel - baryton; Śpiewak - baryton; Carmela - mezzosopran; wuj Sarvaor - bas; przekupki - dwa soprany i mezzosopran; chór za sceną.
Akcja rozgrywa się współcześnie w Grenadzie.
Akt I. Młodą Cygankę, Salud, dręczą złe przeczucia, gdyż jej narzeczony, Paco, nie przybył na umówione spotkanie (aria "Vivan los que rien"). Babka uspokaja dziewczynę, a niebawem pojawia się Paco, przepraszając za spóźnienie i zapewniając narzeczoną o swej gorącej miłości. Jednak w trakcie ich miłosnego duetu nadchodzi mocno wzburzony wuj Sarvaor i na uboczu powiadamia Babkę, że Paco oszukuje Salud, ma bowiem wkrótce poślubić bogatą dziedziczkę, Carmelę. Babka powstrzymuje Sarvaora przed gwałtownym czynem i Paco odchodzi spokojnie.
Między dwoma aktami opery nie ma pauzy, a jedynie chóralno-orkiestralne intermezzo, oddające atmosferę uroczej Grenady, Skąpanej w promieniach słońca.
Akt II. Odsłona 1. W jednym z domów Grenady odbywa się wesele Paca z Carmelą. Na ulicy słychać śpiewy i dźwięki gitar przygrywających do tańca ("Taniec hiszpański"). Nadbiega Salud; ze zdumieniem i przerażeniem patrzy przez szeroko otwarte okna na uroczystość odbywającą się w głębi domu i wybucha rozpaczliwą skargą (aria "Alli esta!"). Daremnie przybyli w ślad za nią Babka i wuj Sarvaor starają się ją uspokoić. Salud chce za wszelką cenę rozmówić się z ukochanym.
Odsłona 2. Salud, Babka i wuj Sarvaor wkraczają do izby weselnej w momencie, gdy zabawa wre w najlepsze. W dramatycznej scenie Salud wyjawia zebranym zdradę swego narzeczonego, prosząc go, aby ją zabił, jeżeli nie chce już do niej powrócić. Paco, w którym odezwały się teraz wyrzuty sumienia, próbuje się tłumaczyć. Jednak serce Salud nie jest w stanie znieść aż nadto oczywistej zdrady narzeczonego - martwa osuwa się na ziemię. Tak tragicznie kończy się jej "krótkie życie"!
"Krótkie życie" wykazuje wiele rysów wspólnych z dziełami włoskich werystów - Mascagniego i Leoncavalla. Podobieństwa dotyczą zresztą przede wszystkim treści, gdyż muzyka jest tak silnie przesycona rodzimym hiszpańskim kolorytem, że trudno tu mówić o jakichś obcych wpływach (jeżeli - to raczej ze strony kompozytorów francuskich i wyłącznie w zakresie instrumentacji). Libretto jest, niestety, znacznie słabsze niż w "Pajacach" czy "Rycerskości wieśniaczej", konflikt dramatyczny dość wątły - zapewne też głównie dlatego nie zdobyło sobie "Krótkie życie" tak powszechnego powodzenia. Ogromną popularność osiągnął natomiast fragment tej opery - efektowny "Taniec hiszpański", a zwłaszcza jego skrzypcowa transkrypcja dokonana przez Fritza Kreislera; bywa także grywany w wersji fortepianowej.
Źródło: Przewodnik Operowy, Józef Kański, PWM 1997
Ukryj streszczenie
