Czas akcji: XX wiek.
Miejsce akcji: zamknięta, ciemna przestrzeń.
Obsada: 1 rola męska, 1 rola kobieca.
Druk:
Bohaterami krótkiej sztuki Villqista są Oskar i Ruth, małżeństwo, obydwoje w wieku około trzydziestki. Oskar Hellster urodził się w 1950 roku w Oslo. Tam ukończył wydział prawa i filozofii. Roczną służbę wojskową odbył na okręcie jego Królewskiej Mości "Karl Gustaw Yestern". Po wyjściu z wojska poznał, pokochał i poślubił Ruth.
Ruth Hellstren urodziła się w 1948 roku w małej rybackiej wiosce Ellmit. Ojciec jej był poławiaczem wielorybów, a matka pracowała w fabryce konserw rybnych. Po zdaniu matury Ruth wyjechała do Oslo i tam poznała Oskara.
Oskar i Ruth są już trochę sobą znudzeni. Używając różnych konwencji i technik teatralnych małżonkowie prowadzą dialog-grę, z wyraźnym podtekstem erotycznym, w której to zabawie opowiadają sobie, a często i odgrywają wydarzenia ze swego dotychczasowego życia lub przedstawiają wyimaginowane, dziwaczne sceny, które sobie wyobrażają. I tak Ruth wspomina o tym, jak u swojego wuja poznała dowódcę szwadronu w XII Pułku Dragonów im Księcia Valldorfa. Zapałała dość ekscentryczną miłością do srebrzystej pochwy jego pałasza, którą całowała rozpalonymi ustami, gdy ten grał w skata z jej wujem, licytując głośno gwarą górnośląską. Oskar opowiada, jak dowodził w czasie wojny okrętem podwodnym i udało mu się storpedować szkolny pancernik "Aschenbecher". Podczas jego opowieści Ruth zaczepnie prosi, aby ją też storpedował. Z kolei wciela się w komisarz policji, który przesłuchuje Ruth na okoliczność morderstwa. Zamordowanym przez Ruth jest sam Oskar. Komisarz to sadysta, który znęca się nad Ruth. Wyłamuje jej palce i wbija pod paznokcie igły. Oboje rozgrywają długą scenę, w której Oskar i Ruth uczestniczą w ataku torpedowym okrętu podwodnego "Karl Gustaw Yestern" na szkolny pancernik "Aschenbecher", w trakcie kampanii morskiej o Wyspy Pingwinie. W końcu na scenie pojawiają się dwa krzesła elektryczne z wysokimi oparciami i dwie miski z wodą. Oskar przypina Ruth do fotela bardzo starannie i zakłada jej na głowę metalową kopułę z podłączonymi przewodami. Słychać ciche buczenie prądu. Ponieważ następuje krótkie spięcie, Oskar lutuje końcówki kabli i izoluje taśmą. Umawiają się, na jakie hasło razem włożą nogi do wody zamykając w ten sposób obwód prądu. Ponieważ Ruth kicha kilka razy się to nie udaje, ale w końcu... "Światło, serpentyny, wybuchy petard na sali, wcześniej dobrze ukrytych, wybuch energii, ostre tempo, Oskar i Ruth z poprzyczepianymi elektrodami z metalowymi kopułkami na głowach, w które poutykany jest " jeż" palących się sztucznych ogni, z ubrań bucha im dym, tańczą ekspresyjnie śpiewając pieśń o "Oskarze i Ruth", rozrzucają pośród publiczności kartki z teksem piosenki, na salę wyjeżdża tort, prawdziwy buchający dymem z napisem "Oskar i Ruth" z dwoma palącymi się sztucznymi ogniami. Mocny śpiew i ekspresyjny, plastyczny taniec." Co było prawdą, a co grą?
Ukryj streszczenie