Przedstawienia

Bajka sceniczna
Obsada: 6 osób I4 mężczyzn, 2 kobiety/ plus "głos"

Osnowa akcji pochodzi z klasycznej baśni: oto krwiożerczy smok Bonawentu­ra pożreć ma kochaną przez wszystkich, a szczególnie przez Pazia Adasia, króle­wnę Bluetkę. Wróżka, która mogłaby Bluetkę przed tym strasznym losem uchronić, uległa atakowi sklerozy i zapomniała, jak brzmi zaklęcie przeciw smokom. Czas płynie nieubłaganie, odmierzany kolejnymi komunikatami, które zgłodniały smok nadaje przez megafon. Tymczasem pojawiają się rycerze, chcący ocalić królewnę: Siwabroda, gangster Billy Sprężyna i samuraj Mifuszura. Wszyscy oni tchórzą jed­nak i dla królewny nie ma już ratunku. Żegnając się z życiem Bluetka odrzuca całą swą dumę królewską i wyznaje, że kocha od dawna Pazia Adasia, a wówczas Adaś, lekceważony dotąd przez wszystkich, objawia niespodziewaną odwagę i chwy­ciwszy miotłę rusza na smoka. Ale jaskinia jest pusta: smok uciekł, zostawiając oświadczenie, iż jest jaroszem i królewien nie jada. Okazuje się, że całą tę intry­gę uknuła Wróżka, by skłonić królewnę do pójścia za głosem uczucia.
Ta sympatyczna sztuka napisana jest bardzo zabawnie, zderza bowiem roz­maite wątki życia codziennego, bliskiego doświadczeniom dzieci, z elementami typowymi dla konwencji baśniowej; dotyczy to zarówno języka, jak konstrukcji postaci i sposobu formowania zdarzeń. Dodatkową zaletę stanowi dość zaskakująca pointa, tak rzadko trafiająca się w sztukach przeznaczonych dla najmłodszej widowni.

Źródło: "Nowe sztuki"-biuletyn informacyjny Agencji Autorskiej nr 4/89

Ukryj streszczenie