Kłopot z metrampażem
Czas akcji: XX wiek.
Miejsce akcji: jednoosobowy pokój w prowincjonalnym hotelu w byłym ZSRR.
Osoby: 4 role męskie, 2 role kobiece.
Druk:
Sztuka w jednym akcie.
Głównym bohaterem krótkiej komedii Wampiłowa jest Kaloszyn, administrator hotelu "Tajga". Akcja rozgrywa się późnym wieczorem w pokoju, który, w zarządzanym przez Kaloszyna hotelu, zajmuje młoda i niebrzydka dziewczyna, Wiktoria.
W pokoju Wiktorii zjawia się zecer - specjalista od metrampażu - Potapow. W zajmowanym przez niego pokoju właśnie zepsuło się radio, uniemożliwiając mu słuchanie relacji z meczu piłkarskiego. Przychodzi więc do Wiktorii w poszukiwaniu działającego radioodbiornika. Włącza go i podniecony słucha sprawozdania z pierwszej połowy meczu. Wiktoria początkowo protestuje, ale w końcu, chcąc nie chcąc, godzi się na obecność Potapowa. Gdy podczas przerwy w meczu Potapow zabiera radio do swojego pokoju, okazuje się, że odbiornik nie chce tam działać i zamiłowanemu kibicowi piłkarskiemu pozostał tylko pokój Wiktorii.
Teraz do akcji wkracza grubawy, sześćdziesięcioletni Kaloszyn. Dość brutalnie wyprasza z pokoju Potapowa, motywując to przepisami, które zabraniają pobytu w cudzym pokoju po godzinie 23.00. Kaloszyn jest przekonany, że to zwykła schadzka a mecz piłkarski jest jedynie pretekstem. Oburzony zachowaniem Kaloszyna Potapow, przed opuszczeniem pokoju Wiktorii, obiecuje, że mu tego nie puści płazem. Kaloszyn zaczyna się denerwować, bo nie wie, kim jest Potapow i co może mu zrobić. Dzwoni do recepcji i ustala, że Potapow przyjechał z Moskwy, gdzie zajmuje się metrampażem. Słowo metrampaż budzi jego poważne zaniepokojenie, gdyż nie wie, co ono znaczy. Nauczony doświadczeniem stara się ustalić coś więcej na temat swego gościa. Ponieważ nikt nie może mu pomóc w rozwikłaniu zagadki, decyduje się pójść do Potapowa. Jednak gdy puka do jego pokoju, nikt nie otwiera ani nie odpowiada. Wiktoria, której nie podobało się zachowanie Kaloszyna sugeruje, że oburzony Potapow poszedł zapewne na milicję. Kaloszyn wpada w panikę. Nie wie, co oznaczy metrampaż i nie wie, co mu ewentualnie grozi. Okazuje się, że jest on zwykłym tchórzem i pieczeniarzem, który całe swoje życie przesiadał się ze stanowiska na stanowisko w zależności od układów. Postanawia na wszelki wypadek symulować chorobę umysłową. Korzystając z chwilowej nieobecności Wiktorii w pokoju, rozbiera się i wchodzi do jej łóżka. Gdy kobieta wraca, wyjaśnia jej, że jest zmęczony i postanowił odpocząć. Całkowicie zdezorientowana Wiktoria wzywa pogotowie ratunkowe.
Tymczasem do pokoju wchodzi, żona Kaloszyna, trzydziestoletnia Maryna, kelnerka w tutejszej restauracji. Jest przekonana, że przyłapała męża na schadzce z Wiktorią. Kaloszyn dalej symuluje chorobę umysłową, udaje, że jej nie poznaje i nie wie o co chodzi. Maryna wzywa swojego kochanka Olega, aby pomógł jej wyciągnąć męża z łóżka Wiktorii. Gdy ten zjawia się za chwilę z butelką w ręce, Kaloszyn, nadal udając wariata, pyta go, co to jest metrampaż. Oleg odpowiada, że metrampaż to człowiek z Ministerstwa, wielki człowiek. Przerażony Kaloszyn chowa się pod kołdrę i symuluje zawał serca. Teraz do pokoju wchodzi wezwany lekarz, znajomy Kaloszyna, Rukosujew. Zna on świetnie swego pacjenta i wie, co się dzieje, gdyż nie pierwszy raz gra w zainscenizowanym przez niego przedstawieniu. Rukosujew stwierdza, że sytuacja jest poważna i robi mu zastrzyk. Kaloszyn żegna się z życiem i zezwala na ślub Maryny z Olegiem po swojej śmierci. Po tej jego deklaracji ktoś dzwoni do Wiktorii, by wyjaśnić, co znaczy słowo metrampaż. Kaloszyn słyszy rozmowę. Powoli odzyskuje zdrowie i przytomność umysłu. Rukosujew bada mu tętno, ciśnienie i autorytatywnie stwierdza, że Kaloszyn już wydobrzał. Jego testament automatycznie dezaktualizuje się.
Sztukę kończy wejście Potapowa, który zawiadamia wszystkich, że drużyna, której tak zażarcie kibicował właśnie wygrała mecz.
Ukryj streszczenie
