Przedstawienia

Czas akcji: nieokreślony.
Miejsce akcji: nieokreślone.
Druk: Oscar Wilde "Szczęśliwy książę i inne opowiadania", Nasza Księgarnia, Warszawa 1957, przekł. Julian Tuwim i Jerzy Stawiński. Pod tytułem: "Syn Gwiazdy".

Opowiadanie

Pewnej mroźnej nocy, Drwale, wracając do domu, ujrzeli spadającą gwiazdę, piękną i błyszczącą. Pobiegli za kępę wierzb, gdzie, jak im się wydawało, spadła. Zamiast spodziewanego złota znaleźli spowite w złotolity płaszcz niemowlę, a na nim naszyjnik z bursztynu. Jeden z Drwali, choć był biedny i miał kilkoro własnych dzieci, przygarnął chłopca i wychował. Syn Gwiazdy był piękny: miał złociste włosy i delikatną twarz. "Usta miał jak płatki czerwonego kwiatu, oczy jak fiołki rosnące nad strumieniem przejrzystej wody, a ciało jak narcyz na polu nie tkniętym przez sierp". Chłopiec miał jednak zły charakter. Był hardy, samolubny i okrutny: znęcał się nad zwierzętami, szydził z kalek, a w żebraków rzucał kamieniami.
Pewnego dnia Żebraczka, którą Syn Gwiazdy obrzucił kamieniami, wyznała Drwalowi, że przed dziesięciu laty zgubiła w lesie syna; miał na sobie naszyjnik z bursztynu i był zawinięty w złotolity płaszcz. Poznawszy prawdę o swoim pochodzeniu, Syn Gwiazdy był bardzo rozczarowany, wstydził się matki Żebraczki, więc odpędził ją, mówiąc że wolałby pocałować ropuchę lub żmiję. Kobieta odeszła, płacząc gorzko, a chłopiec wrócił do kolegów, których dotąd był przywódcą. Dzieci jednak nie chciały się już z nim bawić - śmiały się i mówiły, że jest wstrętny i plugawy. Wtedy Syn Gwiazdy odkrył, że został przeobrażony: miał teraz twarz ropuchy i ciało pokryte łuskami, jak żmija. Zrozumiawszy, że źle uczynił, postanowił odnaleźć matkę i błagać ją o przebaczenie.
Syn Gwiazdy wędrował po lesie, daremnie przywołując matkę, nikt nie chciał mu pomóc. Zwierzęta, pamiętając jak był okrutny, uciekały przed nim, dzieci wyśmiewały się z niego i obrzucały kamieniami. Po trzech latach daremnej wędrówki przybył do miasta, w którym żołnierze za puchar wina sprzedali go Czarownikowi. Następnego dnia Czarownik kazał Synowi Gwiazdy znaleźć w pobliskim lesie sztukę białego złota, zapowiadając, że jeśli chłopiec nie spełni polecenia, ukarze go chłostą. Syn Gwiazdy przez cały dzień bezskutecznie szukał w lesie złota. O zachodzie słońca usłyszał jęk schwytanego w sidła Zajączka. Chłopiec uwolnił Zajączka, a on odwdzięczył mu się wskazując miejsce, w którym ukryta była sztuka białego złota. Przy bramie miasta Syn Gwiazdy spotkał jednak Trędowatego, który błagał go o wsparcie. Chłopiec, zdjęty litością, oddał mu złoto, ponieważ nic innego nie posiadał. Czarownik zbił Syna Gwiazdy, a potem podsunął mu pusty talerz i pusty kubek.
Nazajutrz Czarownik kazał chłopcu przynieść sztukę żółtego złota, grożąc jeszcze surowszą karą. Syn Gwiazdy znowu nie mógł znaleźć złota i znowu z pomocą pośpieszył mu Zajączek, wdzięczny, że poprzedniego dnia chłopiec ulitował się nad nim. Przy bramie miasta Syn Gwiazdy znów spotkał Trędowatego i znów oddał mu znalezioną w lesie sztukę złota. Czarownik ponownie zbił chłopca i zakuł go w łańcuchy. Następnego dnia kazał mu przynieść sztukę czerwonego złota, grożąc śmiercią. Jeszcze raz z pomocą Synowi Gwiazdy przyszedł Zajączek, a przy bramie Trędowaty poprosił go o wsparcie. Gdy chłopiec oddał mu złoto i wszedł do miasta, straż złożyła mu pokłon i wyraziła zachwyt dla jego urody. Syn Gwiazdy myślał, że strażnicy naśmiewają się a niego, ale, gdy przejrzał się w tarczy strażnika, zobaczył, że jego twarz odzyskała dawną urodę. Na spotkanie z nim wyszli kapłani i dostojnicy - wedle starych proroctw tego dnia miał zjawić się ich władca. W ciżbie Syn Gwiazdy dostrzegł swoją matkę - Żebraczkę. Rzucił się jej do stóp, błagając o przebaczenie. Gdy milczała, poprosił Trędowatego, aby wstawił się za nim. Wtedy Żebraczka i Trędowaty kazali mu wstać, a on ujrzał przed sobą Króla i Królową, którzy byli jego rodzicami.
Syn Gwiazdy został królem; był dobrym i sprawiedliwym władcą - biednym rozdawał chleb i odzienie, Czarownika kazał wygnać z miasta, Drwalowi posłał bogate dary, a jego dzieci otrzymały wysokie stanowiska. Panował jednak tylko trzy lata, gdyż jego zdrowie nadwątliły doznane cierpienia.

Ukryj streszczenie