Czas akcji: lata siedemdziesiąte XX wieku.
Miejsce akcji: "akcja sztuki dzieje się w dużym mieście"
Obsada: 6 ról męskich, 6 ról kobiecych oraz 2 epizody.
Druk: "Dialog" nr 9/1977.
Dramat w jednym akcie.
Karol Białaś jest lekarzem; pracuje na etacie w szpitalu wojskowym i na pół etatu w więzieniu. Jego żona, Gena, zajmuje się domem - Karol nie życzy sobie, żeby podjęła pracę: "Mam w dupie twoje osiemdziesiąt groszy, lepiej w domu obiad ugotuj". Białaś ma kochankę, Hannę Skrowak, którą, jak sam przyznaje, jest opętany. Choć Karol twierdzi, że idzie na popijawę w męskim gronie, Gena nie ma złudzeń - wie, że mąż spotka się ze Skrowakową. Jest załamana. Twierdzi, że przez męża nabawiła się nerwicy seksualnej: "Ciągle tylko na mnie krzyczy w łóżku, że jestem leniwa, że nic nie umiem, a ze mną jest wtedy jeszcze gorzej. Jak kłoda, tylko płaczę. Nie mam z tego żadnej przyjemności".
Białasiowie mają dorosłą córkę Izę, która uległa wypadkowi i od tej pory ma kłopoty z pamięcią: "Dostała za dużo narkozy i nie odzyskała pamięci krótkiej [...] Ma pamięć długą. Tych, co znała przedtem, zapamięta, a nowych ludzi zapomni". Przed wypadkiem Iza mieszkała w Stanach, teraz mieszka z rodzicami. Z Białasiami mieszka również ojciec Karola, Antoni Białaś, emerytowany prokurator. W ciągu swojej kariery pięciokrotnie wnioskował o najwyższy wymiar kary, trzy razy z powodzeniem. Mimo sprawowanego stanowiska Antoni Białaś nie wyrzekł się wiary - Białasiowie są Wolnymi Chrześcijanami. Pan Antoni tęskni do zmarłej żony: "chciałbym już być z Lolą, u aniołków". Jest zapalonym wędkarzem. Chce, by po jego śmieci jego piękną, zagraniczną wędkę dostał chłopiec z naprzeciwka, z którym razem chodzi na ryby.
Mimo protestów żony Karol znowu wychodzi z domu. Po jego wyjściu Gena dzwoni do Czesława Skrowaka, męża kochanki swojego męża, by go poinformować, że kochankowie mają schadzkę a ona postanowiła odejść od męża. Do mieszkania Białasiów przychodzi brat Czapla, by odprawić domowe nabożeństwo; opowiada o wężu, który zmienił skórę. Wpada w odwiedziny zaproszona wcześniej przyjaciółka Geny, Helena Mucha, której celnicy, nie po raz pierwszy zresztą, odebrali przemycane złoto. Kolejnym gościem jest Czesław Skrowak; twierdzi, że Karol nie jest jedynym kochankiem jego żony. "Mojej żonie wszystko jedno z kim, ona nawet po bramach z zupełnie obcymi. Nie wiem, nie wiem, co robić". Czesław nie może jednak żyć bez swojej żony i już jej wszystko wybaczył; wychodzi.
Przychodzi z wizytą sąsiadka Zofia Pszczółkowska z dorosłym synem, doktorem Pszczółkowskim. Pszczółkowska jest wdową; jej mąż pracował w Izbie Kontroli. Gdy wykrył grubsze przestępstwo, został "sprzątnięty". Wdowa nie narzeka na samotność - ma kochanków, z reguły młodszych od siebie. Doktor Pszczółkowski natomiast rozwodzi się z żoną, która go porzuciła. Czyta prokuratorowi Białasiowi pozew rozwodowy. Źle się czuje; Helena twierdzi, że to może być zawał i chce dzwonić po pogotowie. Gena sugeruje jednak, że to zwykłe zatrucie. Helena i Pszczółkowscy wychodzą.
Kajzar kilkakrotnie rozbija w sztuce konwencję realistyczną. Wraz z Izą wchodzi na przykład na scenę Aktorka, "a może sobowtór dziewczyny". Antoniemu Białasiowi w jednej scenie towarzyszą esesmani - wspomnienia wojennej przeszłości. Spikerka, zamiast na ekranie telewizora pojawia się osobiście w mieszkaniu Białasiów; czyta program telewizyjny: "O 22.05, w programie pierwszym, w teatrze miniatur dramatycznych telewizja polska pokaże "Spotkanie w mroku", monodram Helmuta Kajzara."
Po wyjściu gości w mieszkaniu pojawia się Rafał (krewny? narzeczony lub mąż Izy?), który był asystentem na wydziale fizyce uniwersytetu w Toronto. Jak opowiadała wcześniej Gena, Rafał zachorował i zmarł; został pochowany w grobie kuzyna w Toronto. Rafał zwraca się do Izy:
"Przekopałem się do Ciebie
Pod morzem, pod oceanem.
To była niesamowita praca.
Kilka tysięcy lat".
Na koniec wraca Karol, dotkliwie pobity przez kochankę, której z zazdrości pociął futro nożyczkami. "Patrz, prosiłem, żeby nie biła mnie po głowie. W szpitalu muszę porządnie wyglądać".
Ukryj streszczenie
