Sztuka w 6 scenach
15 postaci /5 pierwszoplanowych/
Sztuka wyróżniona II nagrodą na Ogólnopolskim Konkursie Dramaturgicznym na Sztukę dla Teatru Lalek, w 1983 r. organizowanym przez redakcję miesięcznika "Scena". Jest to zręczna parafraza znanego motywu o świnkach i wilku, przeznaczona dla najmłodszych dzieci. Dramaturgia składna, wesoła, ogromnie pogodna, z miłym, budującym finałem. Fabuła, opowiedziana wierszem, także wierszowaną prozą, nie wyróżnia się zapewne specjalną oryginalnością poetycką lecz posiada wewnętrzny rytm dramaturgiczny zachęcając do muzycznego wodewilu dla dzieci.
Trzy małe Świnki wybierają się na wakacje do cioci Maryni, do Szczecina. Na dworcu panuje nieopisane zamieszanie. Na wakacyjny ekspres oczekuje Kaczka z dziećmi, Chomik z kuframi, Żabki ze sprzętem do nurkowania, świnki w marynarskich strojach i inne zwierzęta. Towarzystwo uzupełnia Kogut zawiadowca w czerwonej czapce, Bocian z czerwonym dziobem przy semaforze, Lis, który kitą zamiata wagony. Pękający w szwach pociąg rusza ku wakacyjnej przygodzie. Mknie przez wesoły krajobraz. Budzi nieopisaną żałość Wilka, zawiadowcy małej stacyjki, na której nigdy nie dzieje się nic ciekawego. Wieść o jadącej w pociągu "wieprzowinie" wyzwala w ospałym Wilku ochotę do aktywnego działania. Wilk beztrosko opuszcza stanowisko pracy i pędzi za pociągiem. Dalsze sceny mają miejsce na bałtyckiej plaży. Widok jest bardzo kolorowy i sympatyczny. Świnki w kostiumach kąpielowych grają w piłkę, Jeż czyta gazetę, ślimak odpoczywa pod baldachimem. Wilk przystępuje do akcji. Przebrany, dla niepoznaki, jest teraz ratownikiem morskim. Jednak w kulminacyjnym momencie porwania Świnek niefortunnie ląduje w morzu, przewracając łódkę. Potem udaje fotografa robiącego artystyczne zdjęcia pamiątkowe. Głodzony przez piratów, staje się sprzymierzeńcem załogi kapitana Michała Małego i nie przegryza dziury w pokładzie. Piraci, przekonani o nieuchronnej zgubie statku, przybywają do tawerny i biorą do niewoli kapitanów. Niespodziewane pojawienie się członków załogi kapitana Michała Małego, których piraci biorą za widma, rozpoczyna bitwę. Piraci pokonani zostają dzięki latarce podręcznej kapitana Michała Dużego, która w zminiaturyzowanym świecie lalek wygrywa pojedynek nawet z magnetycznymi ślepiami Kotki Drapki. Teatralna zabawa aktorów, lalek i rekwizytów kończy się, jak na bajkę przystało, bardzo pogodnie. Droga na metaforyczną wyspę kapitanów jest wolna i otwarta.
Źródło: "Nowe sztuki"-biuletyn informacyjny Agencji Autorskiej nr 7/84
Ukryj streszczenie
