Dramatic story
(Dramatyczna opowieść)
Balet w 1 akcie. Muzyka: Kazimierz Serocki, utwór na orkiestrę "Dramatic story".
I
Choreografia: Tomasz Gołębiowski; scenografia: Antoni Bystroń.
Prapremiera: Łódź 25 V 1974, Teatr Wielki.
Wykonawcy: Liliana Kowalska i Kazimierz Wrzosek oraz zespół.
Punktem wyjścia kompozycji choreograficznej był utwór Serockiego, drapieżny w swej wymowie dramatycznej, pełen napięć i nagłych, niespodziewanych ich rozwiązań, a zarazem tętniący żywą motoryką. Zgodnie z zawartą w tytule sugestią, wymaga on zbudowania akcji scenicznej na mocno zarysowanym wątku dramatycznym. T. Gołębiowski, debiutujący wówczas choreograf, zamierzał ukazać w swym balecie, przy zastosowaniu symbolicznych masek kryjących twarze tancerzy, mechanizm ludzkich postaw i działań w obronie ideałów, atakowany wciąż wzajemnymi zależnościami i powiązaniami.
Balet ten powtórzył T. Gołębiowski w nowej wersji choreograficznej 26 IV 1976 w krakowskim Teatrze Muzycznym, sc. Z. Piątkowska, w obs. B. Kałużna i J. Parużnik.
II
Choreografia: Conrad Drzewiecki; scenografia: Krzysztof Pankiewicz.
Premiera: Poznań 17 VI 1979, Polski Teatr Tańca na scenie Opery.
Wykonawcy: Kobieta - Jolanta Dybuś; dwóch mężczyzn: Krzysztof Białek i Lech Wołczyk oraz zespół.
Głównym bohaterem "Dramatic story" w koncepcji Drzewieckiego jest tłum, podzielony na zwarty organizm społeczny i grupę agresorów, reprezentującą ingerencję sił zewnętrznych. W atakowanej społeczności wyróżnia się troje indywidualnych bohaterów: kobieta i dwóch mężczyzn. W wyniku zmagań i próby sił zwycięża grupa agresywna, do której przyłącza się jeden z mężczyzn, drugi zaś, rażony pociskiem, umiera. Uratowana jest tylko kobieta - symbol miłości. Balet "Dramatic story" przedstawił Polski Teatr Tańca w NRD X 1979, w Czechosłowacji XII 1973, w Hanowerze oraz Kuopio (Finlandia) VI 1980.
Realizowane były również w formie baletowej inne utwory K. Serockiego, m.in.: "Swinging music" ("Muzyka swingująca"), chor. A. Doutreval, sc. J. Kurkutakis, Kassel 14 V 1972, Ballett des Staatstheaters, chor. M. Bochenek, sc. M. Lewandowski, Warszawa 15 II 1975, Teatr Wielki (scena kameralna), w obs. J. Subicz, R. Smukala, B. Sier., Z. Rudnicka; pokazane na występach w Brnie, IX
1975. "Sinfonietta", chor. J. Ulrich, sc. J. Macfarlane, Kolonia 15 II 1975, Tanzforum, chor. T. Kujawa, Łódź 2 VI 1980, balet Opery Wrocławskiej na scenie Teatru Wielkiego, sol. E. Zając, R. Baranowski, F. Knapik, C. Pyszka, E. Wesołowski. "Ad libitum" - pięć utworów na orkiestrę jako balet "Ad libitum" z podtytułem
"Reminiscencje z Powstania Warszawskiego", libr. M. Dzieduszycka, chor. T. Kujawa, sc. W. Wigura, Wrocław 24 XI 1978, Opera; balet składa się z pięciu epizodów: "Przygotowanie", "Wybuch Powstania i walka", "Napór wroga", "Kanały", "Upadek Powstania". Soliści: E. Zając, E. Lewandowska, F. Knapik, Z. Owczarzak.
Źródło: Przewodnik Baletowy Irena Turska, PWM 1997
Ukryj streszczenie
