Roman Dobrzyński
DOBRZYŃSKI Roman (12 grudnia 1901 Łódź – 5 stycznia 1984 Kalisz),
aktor, inspicjent.
Był synem Apolinarego Dobrzyńskiego i Zofii z Woźniakowskich; mężem aktorki i inspicjentki Ireny Dobrzyńskiej. W 1914 skończył szkolę powszechną w Łodzi. W 1919–24 (wyjąwszy rok 1922) odbywał służbę wojskową.
Po powrocie do cywila, w 1925–29 był inspicjentem w Teatrze Popularnym w Łodzi. W 1930–32 pracował jako inspicjent w Teatrze Miejskim w Płocku, a potem wrócił do Łodzi do Teatru Popularnego, gdzie nadal był inspicjentem i grał małe role. W 1937–39, jak napisał w życiorysie, był aktorem w zespole objazdowym pod kierownictwem Romana Urbańskiego.
W czasie II wojny światowej mieszkał w Warszawie i zajmował się handlem. W 1945 ponownie wrócił do Łodzi, gdzie do 1946 grał w amatorskim Teatrze Robotniczym, a w 1947–48 sam organizował objazdowe imprezy pod nazwą Zrzeszeniowy Teatr Objazdowy na Województwo Łódzkie. W sezonie 1948/49 współpracował z łódzkim Teatrem Komedii Muzycznej „Lutnia”, gdzie wystąpił np. jako Cygan Pali w Baronie cygańskim, a w sezonie 1949/50 był tu aktorem i inspicjentem i zagrał np.: Radnego gminy (Ptasznik z Tyrolu), Opałkę (Królowa przedmieścia), Cadeta (Córka pani Angot).
W sezonach 1950/51–1955/56 był na etacie inspicjenta (z możliwością grania na scenie) w Teatrach Dramatycznych w Częstochowie, a od 1956/57 do dnia przejścia na rentę inwalidzką, to jest do 1 grudnia 1960, w Teatrze im. Bogusławskiego w Kaliszu, gdzie też pełnił obowiązki inspicjenta i grał niewielkie role. Również później wielokrotnie grał i statystował w przedstawieniach na scenie kaliskiej. Jego role, to m.in.: Kozak (Powrót posła, 1951); Starikow (Ożenek) i II Biegły (Faryzeusze i grzesznik) – 1952; Żelazny (Dwa tygodnie w „Raju”) i Castaigne (Rodzinka) – 1953; Kamerdyner (Mąż i żona, 1955); Abraham (Romeo i Julia), Pascalino (Neapol, miasto milionerów) i Szymon (W małym domku) – 1956; Chłop (Rozdroże miłości, 1957); Baltazar (Kupiec wenecki) i Beppo (Upadek kamiennego domu) – 1958.
Bibliografia
Almanach 1983/84; Akt zgonu nr 15/1984, Arch. USC Kalisz; Akta, T. im. Bogusławskiego Kalisz, ZASP (fot.); Programy, IS PAN; Almanach 1944–59.
Źródło: Słownik biograficzny teatru polskiego 1910–2000, t. III, Instytut Sztuki PAN, Warszawa 2017.
Zachowano konwencję bibliograficzną i część skrótów używanych w źródłowej publikacji.
Biogram w Almanachu Sceny Polskiej
Roman Dobrzyński (12 VII 1901 Łódź - 5 I 1984 Kalisz), inspicjent, aktor. W l. 1925-29 pracował w T. Popularnym pod kier. Józefa Pilarskiego w Łodzi, 1930-32 w T. Miejskim w Płocku, 1933-36 ponownie w łódź. T. Popularnym, 1937-38 uczestniczył w objazdach organizowanych przez Romana Urbańskiego. Po wojnie początkowo związany był z T. Robotniczym w Łodzi oraz zespołami objazdowymi, w sez. 1948/49 pracował w T. Komedii Muzycznej "Lutnia" w Łodzi, w l. 1949-55 w T. Dramatycznych w Częstochowie, 1955-60 w T. im. Bogusławskiego w Kaliszu. Pracując w charakterze inspicjenta, równocześnie przez wszystkie lata występował na scenie w wielu rolach i epizodach, jak np. Sierżant ("Faryzeusze i grzesznik" Pomianowskiego i Wolin), Jan ("Ciotunia" Fredry), Radost ("Śluby panieńskie" Fredry), Męgorzewski ("Takie czasy" Jurandota), Organista ("Stary dzwon" Brzozy), Abraham ("Romeo i Julia" Shakespeare'a). W 1961 przeszedł na rentę inwalidzką (z powodu choroby serca), ale sporadycznie nadal dogrywał na scenie kaliskiej. Źródło: Almanach Sceny Polskiej 1983/84. Tom XXV. Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe - Warszawa 1987.
