Władysław Terenkoczy
TERENKOCZY Władysław (ok. 1848 Lwów - 15 III 1929 Lwów), aktor, dyr. teatru. Był synem aptekarza Józefa T. i Alojzy z domu Kuske, mężem -> Emilii T. Już w 1861 zaczął występować w zespole K. Łobojki w Bochni i Nowym Sączu. Potem grał w zespole P. Woźniakowskiego, m.in. w Przemyślu i Jarosławiu, w 1866 w Rzeszowie, w sez. 1866/67 w t. lwow., od 1869 do 1871 w zespole P. Woźniakowskiego, m.in. w Tarnopolu, Tarnowie i Rzeszowie. Od 11 I 1872 do 5 V 1874 występował w t. krak. (w lecie 1872 z zespołem krak. w Poznaniu i Krynicy). 29 I 1873 w Krakowie ożenił się z aktorką Emilią Bauman. Od maja 1874 przeniósł się do t. lwow., ale był tu tylko do października tego roku. Od 25 IX 1875 do kwietnia 1877 (przez dwa sez.) był dyr. t. w Poznaniu wraz z K. Doroszyńskim. W sez. letnim (po 8 V) 1876 na czele zespołu pozn. wyjechał do Kalisza, gdzie występowano do końca maja, a następnie do Warszawy, gdzie dawał przedstawienia od 31 V do 30 IX w t. ogr. Tivoli. W końcu kwietnia 1877 ustąpił z dyrekcji t. pozn.; grał tu po raz ostatni 23 IV tego roku. Wbrew twierdzeniu W. Koryzny nie porzucił jednak sceny. Latem 1877 występował w Krynicy, a w sez. 1877/78 we Lwowie. W końcu maja 1878 z częścią zespołu dramatu i operetki t. lwow. wyjechał do Warszawy i tu kierował przedstawieniami w t. ogr. Eldorado (od 1 VI do 31 VIII tego roku). Następnie wrócił do Lwowa, lecz już we wrześniu 1878 porzucił scenę i zaczął pracować jako urzędnik, a później jako dyr. banku zaliczkowego we Lwowie. W 1890 starał się (bez powodzenia) o objęcie dyrekcji t. lwowskiego. Był aktorem użytecznym. Grał początkowo lekkich amantów w komediach i operetkach, później role zdecydowanie komiczne; ważniejsze: Nantya ("Starzy kawalerowie"), Robert ("Robert i Bertrand, czyli Dwaj złodzieje"), Edmund ("Damy i huzary"), Birbancki ("Dożywocie"), Albin ("Śluby panieńskie"), Oberon ("Sen nocy letniej"), Bryndus ("Krakowiacy i Górale"), Antoni ("Przed ślubem"). Popularność w Warszawie zdobył sobie rolą Józia Grojseszyka ("Podróż po Warszawie") graną tu na premierze w 1876. Bibl.: Estreicher: Teatra; Filler: Melpomena (il.); Got: Teatr Koźmiana; Hahn: Shakespeare w Polsce; Koryzna I s. 133-138; Koźmian: Teatr; Miłaszewski: Spraw. 1864-69; Pepłowski: Teatr we Lwowie I s. 356, 359, 387, 391-393; EMTA 1890 nr 330; Akt zgonu 1929/51 z parafii Św. Mikołaja we Lwowie, USC Warszawa-Śródmieście; Mika. Ikon.: NN: Portret (tbl. Towarzystwo Dramatyczne T. Poznańskiego w Tivoli), lit., repr. Mucha 1876 nr 30; Fot. pryw.- Bibl. Nar. (Zakład Grafiki). Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
