Anastazja Ludmiła Polichnowska
POLICHNOWSKA Anastazja Ludmiła (działała od 1817 - zm. 14 III 1871 Warszawa), tancerka. Rok jej urodzenia nie jest pewny; nekrolog w "Kurierze Warszawskim" podał datę ok. 1800, J.T.S. Jasiński - 1802, a notatka z pogrzebu zamieszczona w "Kurierze Codziennym"-1807; ponieważ debiutowała w 1817, przypuszczać należy, iż bliższe prawdy są daty wcześniejsze. Uczyła się w warsz. Szkole Dramatycznej. W 1817 zaczął ją uczyć tańca przybyły w tym czasie do Warszawy F. Bernardelli; udzielała jej też lekcji tancerka włos. Ginetti-Guerri. Debiutowała jako tancerka 5 XII 1817 w balecie "Frantostwa Arlekina". Od 1818 była uczenicą L. Thierry'ego i H. Debray'a w warsz. szkole baletowej. W sierpniu i wrześniu 1818 występowała na scenie warsz. z tancerzami wiedeńskimi Kohlerami. W 1818-20 była pierwszą tancerką baletu warszawskiego. Bardzo ładna, zgrabna, "gracją, powabem, lekkością tańca rozbudziła zapał ogólny" - pisał J.T.S. Jasiński. Największe powodzenie zyskała w partiach Ludmilli ("Nowa osada Terpsychory nad Wisłą") i Flory ("Mars i Flora"). W 1820 usunięta została z t. za niemoralne prowadzenie się. Przyjęto ją ponownie w 1833 jako wykonawczynię ról mimicznych i nauczycielkę warsz. szkoły baletowej w klasie niższej dla dziewcząt. Na scenie warsz. występowała do 1860. Jej role po 1833 to m.in. Donna Juana ("Rozbójnik morski"), Katarzyna ("Wesele w Ojcowie"), Berta ("Gisella, czyli Willidy"), Donna Serafina ("Paquita"), Alojza ("Esmeralda"). Ostatni raz wystąpiła na scenie w roli Marceliny ("Asmodea"). Od 1 IX 1862 przeszła na emeryturę.
Bibl.: Pudelek: Warsz. balet romantyczny; Pam. Sceny warsz. 1839 s. 30, 33, 34; Kur. codz. 1871 nr 60; Kur. warsz. 1871 nr 59; Afisze, IS PAN, MTWarszawa; Jasiński.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
