Janina Moes
MOES Janina Stefania, zamężna Rembowska, także Żarska, pseud. J. Mori (4 II 1875 Warszawa - 28 X 1944 Kochanów), aktorka. Była córką Konstantego M. i Stefanii z Janowskich. Po ukończeniu szkoły średniej uczęszczała do Klasy Dykcji i Deklamacji przy Warsz. Tow. Muzycznym i ukończyła ją w 1896. 11 II 1896 wyszła za Jana Rembowskiego. Debiutowała 21 IX 1897 w WTR w roli Anny ("Anna de Kerviller"). Później występowała prawdopodobnie w t. lwowskim. W latach następnych używała na scenie nazwisk Moes, Mori lub Mori-Rembowska. W kwietniu 1899 występowała w Warszawie w Dolinie Szwajcarskiej z zespołem Tow. Miłośników Sceny grając rolę Janki ("Dziewiczy wieczór"); w 1900 grała w Lublinie, w 1901 w Kielcach, w lecie 1901 w warsz. t. ogr. Wodewil, w styczniu i lutym 1902 w T. Ludowym w Warszawie (m.in. w roli tyt. w "Małce Szwarcenkopf"), od października do listopada 1905 w Kaliszu pod dyr. L. Dobrzańskiego, a w 1906 także w Kaliszu w zespole S. Cieszkowskiego; grała wtedy m.in. Rachel ("Wesele"), Nastkę ("Na dnie"). W latach późniejszych występowała w Sosnowcu, w 1907-08 gościnnie w zespole S. Knake-Zawadzkiego, m.in. w Tomaszowie Mazowieckim; w sez. 1909/10 w Płocku, w 1911 w Radomiu, w 1915 w Warszawie w T. Dla Wszystkich, w 1920 w Mińsku Litewskim, gdzie grafa m.in. Matkę ("Balladyna"). W 1921-23 należała do zespołu T. Miejskiego w Grodnie. Później zajęła się wyłącznie pracą literacką. Pod pseud. Mori współpracowała m.in. z "Kurierem Teatralnym" i "Kolcami", a także z innymi dziennikami i czasopismami. Pisała poezje, tłumaczyła z obcych języków, m.in. sztukę "Śpiewak własnej niedoli"; w 1907 pierwsza adaptowała na scenę "Dzieje grzechu" S. Żeromskiego (wystawione m.in. w Sosnowcu, w Warszawie w T. Renaissance i w T. Popularnym w Łodzi).
Bibl.: Kaszyński: Dzieje sceny kaliskiej; Łoza: Czy wiesz I (il.); EMTA 1896 nr 26, 1897 nr 39; Straus: Repertuar 1914-15.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
