Władysław Książkiewicz
KSIĄŻKIEWICZ Władysław (27 VI 1888 Warszawa - 30 IX 1953 Warszawa), śpiewak. Był synem Stanisława K. i Józefy z Wolfów. Debiutował 18 III 1917 w partii Stanisława ("Verbum nobile") na scenie T. Wielkiego w Warszawie i został zaangażowany. Śpiewał m.in. partie: Walentego ("Faust"), Janusza ("Halka"), Alfia ("Rycerskość wieśniacza"), Silvia ("Pajace"). W późniejszym okresie działał w założonym przez siebie chórze "Harfa".
Bibl.: Spis ZASP 1923; Kur. warsz. 1917 nr 78; Życie Warsz. 1953 nr 236; Akt zgonu VII - 1218/53, USC Warszawa, Praga Północ.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
