Stanisława Kłosowska
KŁOSOWSKA, Klossowska, Stanisława, początkowo Biedrzycka (ur. 8 V 1864 - działała do 1924), aktorka, śpiewaczka. Była córką Franciszka i Ewy. W 1880-84 występowała pod nazwiskiem Biedrzycka w zespołach prowincjonalnych i ogródkowych: w 1880 w Łowiczu u M. Trapszy i w warsz. t. ogr. Alhambra, w 1883 w Piotrkowie u W.A. Górskiego i J. Szymborskiego oraz w warsz. t. ogr. Alhambra i Nowy Świat, w 1884 w warsz. t. ogr. Nowy Świat. 3 X 1887 debiutowała już pod nazwiskiem Kłosowska w t. krak. w roli Emmy ("Złoty cielec"), została zaangażowana i występowała do 1891. W lecie 1888 uczestniczyła w objeździe zespołu krak. (pod kier. E. Rygiera). Grała początkowo role amantek, jak np. Hermia ("Sen nocy letniej"), Anna ("Kazimierz Wielki i Esterka"), ale była w nich ostro krytykowana, wkrótce więc przeszła na charakterystyczne, jak np. Filomena ("Szalony pomysł"). W sez. 1891/92 występowała z zespołem Ł. Kościeleckiego w Petersburgu. 29 XII 1893 debiutowała w WTR w roli Pulcherii ("Dom otwarty"); w prasie podkreślano jej dobre warunki sceniczne, wytknięto jednak błędy w dykcji. Wkrótce została zaangażowana do zespołu farsy WTR. Grała role służących oraz charakterystyczne, jak np. Melania ("Jadzia wdowa"),Barbara ("Gwałtu, co się dzieje"); śpiewała też czasem w operetkach, m.in. partię Marianki ("Za oceanem"). W 1916 poślubiwszy gen. ros. na pewien czas opuściła scenę; wkrótce jednak powróciła do zespołu T. Letniego. W sez. 1919/20 występowała w T. Dramatycznym, w 1922 w T. Nietoperz, a w 1922-24 w T. im. Bogusławskiego i T. Letnim. Pod koniec życia mieszkała przez pewien czas w Schronisku Artystów Weteranów Scen Polskich w Skolimowie. Bibl.: Błeszyński: Glikson s. 36-37; Gliński: Teatr w Petersburgu II s. 88-89, 102-103; EMTA 1894 nr 536; Afisze i programy, IS PAN; Straus: Repertuar 1914-15, 1915-16. Ikon.: Fot. pryw. i w rolach - MTWarszawa, zb. S. Dąbrowskiego. Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
