Karol Klopfer
KLOPFER Karol (9 XII 1859 Warszawa - 22 VI 1937 Warszawa), dekorator. Był synem Juliusza K. i Matyldy z Bischoffów. Już jako kilkunastoletni chłopiec pracował w malarni T. Wielkiego, pod kier. A. Malinowskiego. W 1876-81 kształcił się w warsz. Szkole Rysunkowej pod kier. W. Gersona i A. Kamińskiego. Do 1888 pracował w dekoratorni WTR, następnie wyjechał do Wiednia, gdzie był uczniem H. Burgharta. Wróciwszy do kraju objął w 1890 kierownictwo dekoratorni WTR mieszczącej się w gmachu T. Wielkiego i prowadził ją do 1905. W 1905-10 malował jeszcze sporadycznie dekoracje, następnie pracował aż do uzyskania emerytury jako nauczyciel rysunków w szkołach. Był też malarzem sztalugowym, malował głównie pejzaże. Żoną jego była Zofia ze Szmidtów. Uchodził, szczególnie w pierwszym okresie swej działalności, za bardzo sprawnego i starannego dekoratora; jako pejzażysta z zamiłowania celował w tzw. "wolnej okolicy". Ważniejsze jego dekoracje z tego okresu: wioska włoska z opery "Rycerskość wieśniacza" (1891), krajobraz zimowy z "Willid" (1893), sala rokokowa z "Hrabiny" (1898), dekoracje do baletu "Jezioro łabędzie" (III akt i apoteoza), komnata gotycka do "Królowej Bajki" (1900), dekoracje do opery "Tannhauser" (1901). Zachował się tylko jeden projekt jego dekoracji do "Halki" (1890), obecnie przechowywany w Muzeum Narodowym w Warszawie. W późniejszym okresie działalności, kiedy prospekty i kulisy malowano na metry (niekiedy ok. 30 000 m rocznie), nie mógł podołać pracy z powodu słabego zdrowia i to stało się zapewne powodem jego odejścia do szkolnictwa. K. posiadał własne zbiory z zakresu teatraliów. Na wystawę teatr. w Warszawie w 1902 nadesłał prócz własnych kolorowanych szkiców dekoracji obraz olejny "Wnętrze dekoratorni w T. Wielkim" (pędzla swego brata Fryderyka Klopfera) oraz księgę szkiców dekoracyjnych (wzorów, którymi posługiwali się dekoratorzy t. warsz.). Muzeum Narodowemu w Warszawie ofiarował wiele projektów dekoracji wykonanych przez J.H. Głowackiego, M. Grońskiego, A. Malinowskiego. Bibl.: Katalog Wystawy Teatralnej, Warszawa 1902; PSB XIII (B. Król-Kaczorowska); E. Szwankowski: Dekoracje i dekoratorzy na scenie narodowej, 200 lat Teatru Narodowego, Warszawa 1965; Thieme, Becker XX; J. Galewski: Wspomnienia, rkps IS PAN. Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
