Adolf Grudiger
GRUDIGER Adolf (ok. 1847 - 6 VII 1906 Warszawa), śpiewak. Był uczniem konserwatorium warszawskiego. Debiutował 27 IX 1873 na scenie T. Wielkiego w Warszawie w partii Karola ("Ernani") i wkrótce potem został zaangażowany do zespołu opery WTR. Był śpiewakiem muzykalnym, głos miał dźwięczny, o obszernej skali i czystej intonacji, natomiast zupełnie nie miał zdolności aktorskich. W T. Wielkim występował do 1876, śpiewał partie barytonowe, m.in. Lunę ("Trubadur"), Walentego ("Faust"), Matthisena ("Prorok"), Rodryga ("Don Carlos"), Don Carlosa ("Moc przeznaczenia"). Występował też na koncertach, m.in. w Resursie Obywatelskiej. W 1876 wyjechał na studia śpiewacze do Wiednia. Jesienią 1881 występował w Mediolanie. W 1889 wystąpił gościnnie w Warszawie.
Bibl.: Antrakt 1876 nr 7; Kur. warsz. 1874 nr 177, 1876 nr 190, 1906 nr 185; Jasiński; Krogulski.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
