Michalina Frenkiel-Niwińska
FRENKIEL-NIWIŃSKA Michalina (29 IX 1868 Przepiórów k. Sandomierza - 10 III 1927 Warszawa), śpiewaczka. Była córką Aleksandra F. i Marii z Niwińskich, siostrą -> Mieczysława F. Ukończyła gimn., a następnie odbyła studia wokalne w szkole A. Paschalis-A. Souvestre w Dreźnie. Debiutowała w 1887 na koncercie w Kole Literackim we Lwowie. Na scenie opery lwow. wystąpiła po raz pierwszy 15 XII 1888 w partii Azuceny ("Trubadur") i została zaangażowana. W 1892 przez sześć miesięcy śpiewała w Kijowie, później występowała w Petersburgu (1894), Warszawie (1895), Moskwie i Dreźnie. Od 22 I 1898 należała do zespołu opery WTR, wyjeżdżała też na występy gościnne, m.in. w 1903 (15 V-9 VII) występowała w Krakowie, w 1908 w Mantui i Turynie. Miała dźwięczny i donośny mezzosopran, na scenie warsz. śpiewała z krótkimi przerwami prawie do końca życia ponad czterdzieści pięć partii, m.in. Amneris ("Aida"), Ulryki ("Bal maskowy"), Ortrudy ("Lohengrin"), Matki ("Gioconda"), Wdowy ("Goplana"), Jadwigi ("Manru"), Magdaleny ("Rigoletto"), Nancy ("Marta"), Herodiady ("Salome"), Olgi ("Eugeniusz Oniegin"). 11 II 1923 obchodziła jubileusz dwudziestopięciolecia pracy artyst. w partii Hrabiny ("Dama pikowa"). W tym samym roku przeszła na emeryturę, występowała jednak nadal w operze warszawskiej.
Bibl.: Czempiński: Teatry w Warszawie s. 251 (il.); Okręt; Pepłowski: Teatr we Lwowie II; Spis ZASP 1923; EMTA 1887 nr 190, 1889 nr 276, 1890 nr 339, 1892 nr 442, 1894 nr 560, 1895 nr 11, 1898 nr 6; Kur. warsz. 1927 nr 69; Scena pol. 1923 nr 13; Scena i Sztuka 1907 nr 5 (il.); Życie Teatru 1927 nr 9; Afisze, IS PAN. Ikon.: Fot. pryw. i w rolach - MTWarszawa.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
