Wirginia Calori
CALORI Wirginia (ok. 1870 - 5 VI 1917 Warszawa), śpiewaczka. Była córką - Virgiliusa C. i Marii. W 1889 koncertowała w Warszawie, w sez. 1890/91 występowała w t. łódz., a następnie została zaangażowana do zespołu L. Czystogórskiego w Lublinie (20 IX 1891 - 8 I 1892); z zespołem tym występowała również poza Lublinem: w Radomiu, Kielcach oraz w warsz. t. ogr. Wodewil (1892). Śpiewała partie sopranowe w operach i operetkach, m.in.: Wandę ("Bojomir i Wanda"), Harriet ("Biedny Jonatan"), Leonorę ("Trubadur"), Santuzze ("Rycerskość wieśniacza"), Katarzynę ("Siedmiu Szwabów"). Od stycznia 1893 do 1902 oraz w sez. 1915/16 należała do chóru T. Wielkiego w Warszawie.
Bibl.: Album teatr. II s. 93; Czempiński: Teatry w Warszawie s. 120; EMTA 1889 nr 313, 463; Akt zgonu z parafii Św. Barbary 1917/1782, USC Warszawa-Śródmieście; Straus: Repertuar 1915-16.
Ikon.: Fot. pryw. - MTWarszawa.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
