Jadwiga Miśkiewicz-Pytlasińska
Jadwiga Pytlasińska, zamężna Miśkiewicz (24 XII 1907 Warszawa - 3 II 1997 Bytom), aktorka. Ukończyła w 1933 wydz. sztuki aktorskiej warsz. PISTu i udała się do Wilna, zaangażowana na sez. 1933/34 do T. Miejskiego na Pohulance. Pierwsze jej role, to: Flora ("Pan Geldhab" Fredry), Rózia ("Zgorszenie publiczne" Arnolda i Bacha), Marianna ("Skąpiec" Moliera), Córka Arbeziata ("Towariszcz" Devala). W sez. 1934/35 grała w T. Miejskim w Toruniu, m.in. Marylę ("Dziady" Mickiewicza) i Hertę ("Zwyciężyłem kryzys" Vulpiusa), które to role prezentowała też podczas gościnnych występów zespołu toruńskiego w Gdańsku (listopad, styczeń, marzec). W sez. 1935/36 na scenie T. Polskiego w Katowicach powtórzyła rolę Maryli, ponadto zagrała np.: Wiktę ("Muzyka na ulicy" Schurka), Lolę ("Trafika pani generałowej" Bus-Feketyego), Vivian ("Wiosenne porządki" Huxleya), Marynę ("Wesele" Wyspiańskiego). W sez. 1937/38 występowała w T. Kameralnym K. Adwentowicza w Warszawie. W sez. 1939/40 miała grać w Bydgoszczy, zaangażowana już do zespołu T. Miejskiego. W okresie powojennym znalazła się znów w Katowicach (sez. 1947/48 oraz 1949/50), wystąpiła w roli Pani II ("Romans z wodewilu" Krzemińskiego). W sez. 1948/49, kiedy w skład T. Śląsko-Dąbrowskich włączono T. Ziemi Opolskiej, zagrała w Opolu Mrs Jacobs ("Wyspa pokoju" Pietrowa). W 1.1950-54 była aktorką T. im. Jaracza w Olsztynie i Elblągu, upamiętniła się m.in. w rolach: Wdowy ("Ich czworo" Zapolskiej), Erny Curtisanka ("Pałacyk w zaułku" braci Tur) i Daumowej ("Panna Maliczewska" Zapolskiej), w 1.1954-56 grała w T. im. Bogusławskiego w Kaliszu, m.in. Hrabinę ("Dom na Twardej" Korcellego), Doktorową ("Żeglarz" Szaniawskiego), Panią Higgins ("Pigmalion" Shawa). Następnie przeniosła się do Wrocławia. W 1956 była tam w zespole T. Młodego Widza, przekształconego w T. Rozmaitości (1957-67), następnie T. Współczesny (1967-72). Ważniejsze role z tego okresu: Pallas Atena ("Noc listopadowa" Wyspiańskiego), Rebeka Nurse ("Proces w Salem" Millera), Klara Nieben ("Skandal w Hellbergu" Broszkiewicza), Frigalette ("Żona niema, czyli Raj na ziemi" Rabadana), Żywa Pani ("Kartoteka" Różewicza), Żona Staruszka ("Nosorożec" Ionesco), Victorine ("Marie Octobre" Roberta, Duviviera i Jeansona), Matka Hipolita ("Przedwiośnie" wg Żeromskiego). Źródło: Almanach Sceny Polskiej 1996/97 tom XXXVIII, Instytut Sztuki PAN, Warszawa 2002
