Antoni Wzorczykowski
WZORCZYKOWSKI Antoni (25 III 1882 Łomża - 9 I 1940 Pruszków k. Warszawy), aktor, dyr. teatru. Był mężem aktorki Karoliny Kłossowskiej. Debiutował w 1900 w Łomży w zespole L. Morozowicza i R. Romanowicza. W pierwszej poł. 1905 występował w zespole J. Puchniewskiego w Sosnowcu, później w zespołach: F. Felińskiego w Lublinie (sierpień 1905) i Ciechocinku (lato 1906), Cz. Wiśniewskiego w Kaliszu i Koninie (sez. 1906/07), J. Zielińskiego w Kaliszu (sez. 1907/08). W 1908 z zespołem B. Bolesławskiego brał udział w tournee po Podolu, Ukrainie i Rosji (m.in. Petersburg, Kijów), w sez. 1908/09 występował w Lublinie, latem 1909 grał w zespole M. Przybyłko-Potockiej w Częstochowie, potem w T. Współczesnym na Dynasach w Warszawie, w sez. 1909/10 w Płocku w zespole H. Czarneckiego (z tym t. gościnnie w 1910 we Włocławku), w 1910-11 również u H. Czarneckiego w Ciechocinku i Lublinie, w 1911 w zespole H. Halickiego w Ciechocinku oraz w zespole pod kier. N. Siennickiej, m.in. w Piotrkowie, Zawierciu, Dąbrowie. W sez. 1911/12 wraz z S. Zborowskim był dyr. T. Kujawskiego we Włocławku. Potem występował: w Sosnowcu (sez. 1912/13), Radomiu (1914), Łodzi w T. Popularnym (1914) i Lublinie (sez. 1915/16). W 1918 prowadził zespół teatr, w Zamościu. W 1918 i w sez. 1919/20 grał w Mińsku Litewskim (w T. Polskim pod dyr. B. Skąpskiego), w 1919 w Grodnie, w 1920 w t. frontowym, m.in. w Równem, Żytomierzu, Kijowie, w 1921 w objazdowym zespole T. Ministerstwa Spraw Wojskowych na Śląsku Cieszyńskim, w sez. 1921/22 w T. Pomorskim w Grudziądzu, w sez. 1922/23 w T. im. Syrokomli w Wilnie, w sez. 1923/24 w T. Miejskim w Bydgoszczy, w 1924 przez pewien okres w Grodnie, a w sez. 1924/25 znowu w Bydgoszczy, w 1927 w t. objazdowym im. Piłsudskiego, w sez. 1928/29 w Grodnie. Następnie przeniósł się do Warszawy, gdzie jesienią 1929 występował w t. Elizeum, w sez. 1929/30 (od grudnia 1929) w T. Domu Żołnierza i w t. dla młodzieży, w 1930 w T. Ateneum (czerwiec) i T. Ludowym (od sierpnia), w 1932 w T. Popularnym, w 1933 (czerwiec) w T. Ateneum. W 1931-33 brał też okresowo udział w przedstawieniach Instytutu Reduty. W sez. 1934/35 występował w warsz. T. Comoedia, a od 1936 do wybuchu II wojny świat. w Stołecznym T. Powszechnym. Na scenie T. Powszechnego 5 V 1939 obchodził w roli Joachima Łysicy ("Ponad śnieg") jubileusz czterdziestolecia pracy aktorskiej.
Grał role charakterystyczne, takie jak: Cześnik ("Zemsta"), Radost ("Śluby panieńskie"), Orgon ("Dożywocie"), Jan ("Popychadło"), Wojewoda i Drwal ("Zaczarowane koło"), Czepiec ("Wesele"), Samuel ("Sędziowie"), Kuternoga ("Diabeł i karczmarka"), Brukwa ("Przywódca"), Wojniczek ("Bagienko"), Bos ("Nadzieja"), Napoleon ("Madame Sans Gene").
Bibl.: Almanach t. bydg. s. 80 (il.), 82, 112; Krasiński: Teatr Jaracza; Olszewski: Z kronik teatr.; Kur. por. 1939 nr 121; Ziemia Kujawska 1968, odb. (S. Dąbrowski s. 68); Afisze, IS PAN.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973