Michał Wikliński
WIKLIŃSKI Michał, właśc. M. Wilk-Wikliński (12 X 1888 Zarzecze k. Rzeszowa - 25 IX 1970 Wrocław), śpiewak. Był synem Wojciecha i Magdaleny Wilk-Wiklińskich. Odbywał studia filoz. i muz. we Lwowie, a potem w Wiedniu, gdzie w 1917 uzyskał dyplom Akademii Muzycznej. Debiutował w operze lwow. 26 XI 1919 w partii Posłańca ("Aida"); jak pisano w "Dzienniku Ludowym" - "wykazał talent sceniczny, głos bardzo piękny, dobrą jego emisję i wielką staranność w ogólnym ujęciu swej roli". Do 1921 śpiewał we Lwowie duże partie tenorowe w operach, takie jak: Leopold ("Żydówka"), Beppo ("Pajace"), Eros ("Eros i Psyche"), Jontek ("Halka"), Cassio ("Otello"), a także w operetkach, np. Caramella ("Noc w Wenecji"). Uważano go za dobrego śpiewaka, stale robiącego postępy. Występował też na koncertach, a we wrześniu 1921 w lwow. kabarecie Ul. W maju 1928 śpiewał w operetkach w T. Nowości we Lwowie. Podobno występował do 1934, m.in. w Katowicach i Warszawie, ale wiadomości tych nie udało się potwierdzić. Po II wojnie świat. uczył w średniej szkole muz. i w ognisku muz. we Wrocławiu.
Bibl.: Z. Ottawa-Rogalska: Lwy spod ratusza słuchają muzyki, Wrocław 1987; Dz. Lud. 1919 nr 304, 1921 nr 226; Ruch Muz. 1971 nr 22; Scena Pol. 1922 z. 6-7; Sł. Pol. 1928 nr 140; Afisze, IS PAN; Akt zgonu nr 2799/70, USC Wrocław.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994
