Stanisław Stalski
STALSKI Stanisław, właśc. Klekot, także Landau (działał 1898-1916), śpiewak, aktor. Był bratem Maurycego Landaua (zob. t. 1). W marcu i kwietniu 1898 występował w Rzeszowie z zespołem J. Piaseckiego, w 1902-03 w Sosnowcu i Dąbrowie Górniczej w zespole F. Felińskiego, w sez. 1903/04 w Kaliszu w zespole L. Kozłowskiego i Cz. Wiśniewskiego, a później J. Myszkowskiego. W 1904 być może był w T. Ludowym w Warszawie; latem 1904 i w kwietniu 1905 występował w Lublinie w zespole F. Felińskiego. W 1908 był w zespole operetkowym L. Morozowicza, który odwiedził m.in. Mitawę, Rygę, Libawę i Dorpat. W sez. 1915/16 prawdopodobnie występował w warsz. t. Palais de Glace. Jako śpiewak zyskał uznanie prasy. Partię Stolnika ("Halka") śpiewał "głosem dźwięcznym o ciemnym brzmieniu, grą zaś umiarkowaną i dostrojoną do operowego kamertonu pozyskał sobie publiczność" ("Kurier Sosnowiecki" 1903 nr 20). Po występie w partii Miecznika ("Straszny dwór") pisano: "Materiał głosowy przedstawia się obiecująco - byle nie zdarł głosu na wędrówce prowincjonalnej, to ma przed sobą wielką przyszłość" ("Kurier Sosnowiecki" 1902 nr 19). Występował gł. w operetkach, grał też role dram., np. w Lublinie takie, jak: Stary Firułkes ("Matka Szwarcenkopf"), Stefan Castel ("Roznosicielka chleba"), Antoni Trzciński ("Pracownice igły"), Frochard ("Syn marnotrawny"), Frank Chesney ("Ciotka Karola"), Kłopotkiewicz ("Gęsi i gąski").
Bibl.: Kaszyński: Teatralia; Olszewski: Z kronik teatr, (tu oba cyt. z "Kuriera Sosnowieckiego"); Pleśniarowicz: Kartki
z dziejów; Scena i Szt. 1908 nr 13, 14; Afisze, IS PAN; Straus: Repertuar 1915-16.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994
