Józef Narkiewicz
NARKIEWICZ Józef Beniamin Ignacy (ok. 1859 w Kowieńskiem - 7 VI 1901 Warszawa), aktor. Był synem Józefa N. i Leokadii z Jasińskich, mężem -> Teresy Jadwigi N. Ukończył szkołę realną w Warszawie. W 1877 występował kolejno: w warsz. t. ogr. Alkazar, w zespole B. Kremskiego i H. Wójcickiego w Płocku oraz w zespole A. Jaworskiego w Hrubieszowie (od września do listopada), w 1878 w zespole A. Bulwińskiego w Brzezinach, od 1879 w zespole B. Kremskiego i H. Wójcickiego, m.in. w Suwałkach (marzec 1880), następnie przeniósł się do Łodzi do zespołu J. Jejdego i R. Czartoryjskiego. W 1881 występował w zespole J. Nowakowskiego na terenie Galicji, m.in. w lipcu i sierpniu w Stanisławowie, w 1882-84 w zespole H. Lasockiego (jako aktor i reżyser), w 1884 w zespole E. Baczyńskiego w Rymanowie, w 1885 występował w t. lwow.; grał tam m.in. rolę Kościuszki ("Kościuszko pod Racławicami"). Zdobywszy na prowincji popularność i rutynę debiutował 26 VII 1886 w WTR w roli Cześnika ("Zemsta"). 16 XII tego roku został zaangażowany do WTR. W T. Rozmaitości występował przez piętnaście lat, do końca życia. Wg recenzenta "Echa Muzycznego, Teatralnego i Artystycznego" był "użyteczny w zakresie ról ojców i konwersacyjnych". P. Owerłło pisał, że N. "posiadał prześliczny głos oraz piękną dykcję, nadającą się nadzwyczajnie do ról szlachetnych ojców". Najlepsze role: Hrabia ("Łobzowianie"), Żymalski ("Wicek i Wacek"), Silvio ("Uriel Akosta"), Daniel ("Zbójcy"), Filip ("Ludwik XI"), Kazimierz ("Oj, młody, młody"). Ostatni raz wystąpił 1 IV 1901 w komedii "Diana". Od 1898 pełnił w WTR funkcję pomocnika reżysera dramatu.
Bibl.: Dąbrowski: Teatr w Lublinie; Owerłło; Wspomnienia aktorów; EMTA 1893 nr 528 (il.), 1895 nr 32, 1901 nr 24 (il.); Kur. warsz. 1901 nr 156; Tyg. ilustr. 1901 nr 24 (il.); Akt,zgonu 355/1901 z parafii Św. Aleksandra, USC Warszawa-Śródmieście; Chomiński; Krogulski
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
