Eugeniusz Kuźniewicz
KUŹNIEWICZ Eugeniusz (działał 1904-1922), aktor. Był mężem -> Zofii Kuźniewicz. W sez. 1904/05 oraz 1906/07 występował w T. Ludowym w Krakowie, m.in. w rolach: Oficera ("Karpaccy górale"), Oficera ("Gwiazda Syberii"), Marcina ("Biedna dziewczyna"), Majstra ("Roznosicielka chleba"). W czerwcu 1908 należał do operetkowego zespołu T. Jordana, grającego na terenie gub. kaliskiej. W październiku 1909 grał gościnnie w Lublinie w "Tresowanych duszach". Od maja do sierpnia 1912 ponownie występował w krak. T. Ludowym. Ważniejsze role na tej scenie, to: Szczepan Kłaczek ("Krowoderskie zuchy"), Józef Tulkowski ("Kula u nogi"), Dutkiewicz ("Kościuszko pod Racławicami"), Burmistrz ("Legionistka"), Anatol ("Lwów w nocy"), Marcin ("Ułani księcia Józefa"), Dengler ("Gorąca krew"). W 1913 grał w Przemyślu w stałym T. Polskim "Viribus Unitis" pod kier. G. Manasterskiego, w którym po przejęciu kierownictwa artyst. przez W. Helleńskiego sprawował funkcję kier. administracyjnego; nast. występował w T. Wielkim w Lublinie pod dyr. A. Lelewicza (sez. 1913/14), w 1918 gościnnie w Cieszynie, biorąc udział w imprezach okolicznościowych, np. "Wieczorach humoru" (sierpień), programach choinkowych (grudzień), był też współorganizatorem (z W. Helleńskim) stałego T. Polskiego (otwarcie 31 XII 1918 w Cieszynie). W ciągu miesiąca istnienia zespół tego teatru odwiedził szereg miejscowości Śląska Cieszyńskiego, m.in. Białą, Dąbrowę Śl., Morawską Ostrawę. O dalszej działalności K. po zamknięciu t. cieszyńskiego brak informacji, wiadomo jedynie, że w 1922 mieszkał w Sosnowcu, a nazwisko jego figurowało na liście aktorów bezrobotnych.
Bibl.: Felczyński: Fredreum s. 111-112; Olszewski: Śląska kronika; T. pol. 1890-1918, zabór austr. i pruski; Glos. Lub. 1913 nr 22, 34; Kurier 1909 nr 251; Nowa Reforma 1913 nr 47; Scena i Szt. 1908 nr 25; Scena Pol. 1922 z. 6-7; Wosiek: Teatry lud.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994
