Stanisława Łęska
ŁĘSKA Stanisława (ur. 27 VI 1879 Kiewnaryszki na Żmudzi - działała do 1913), śpiewaczka. Kształciła się w Instytucie Muz. w Warszawie w klasie fortepianu, nast. w konserwatorium w Wiedniu, pocz. także w pianistyce, potem w śpiewie. Debiutowała w lwow. T. Miejskim, prawdopodobnie 13 VI 1902 jako Agata w operetce "Weronika". Zaangażowana na trzy sez. (do 1905) śpiewała duże, sopranowe partie operowe z przewagą lirycznych i subretek m.in. Zerlinę ("Fra Diavolo"), Hannę ("Straszny dwór"), Lolę ("Rycerskość wieśniacza"), Frasquitę ("Carmen"), Inez ("Trubadur"), Irmę ("Luiza"), Zuzię ("Verbum nobile"), Zofię ("Halka"), Zerlinę ("Don Juan"), Neddę ("Pajace"). Szczególne uznanie wzbudziła jako Anusia w "Wolnym strzelcu", którą zaśpiewała "niezwykle muzykalnie, a równocześnie z dużym wdziękiem i finezją". Obdarzona była głosem "miłym i silnym" (F. Pajączkowski). Latem 1902 z zespołem lwow. wyjechała na gościnne występy do Krakowa, a jesienią 1904 okresowo należała do zespołu A. Hołodenki, grającego w T. Miejskim w Kaliszu. W 1913 zapewne ona występowała w T. Wielkim w Lublinie za dyr. A. Lelewicza. Bibl.: Kaszyński: Teatralia; Okręt; Pajączkowski: Teatr lwow.; SMP; Głos Lub. 1913 nr 22, 34; Afisze, IS PAN. Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994
