Klementyna Okońska
OKOŃSKA Klementyna, z Ludkiewiczów (1873 Rohatyn - 13 XI lub XII 1944 Lwów), śpiewaczka. Była córką Edmunda Ludkiewicza i Matyldy z Fischerów, żoną -> Adama O., matką -> Janiny O. Uczyła się śpiewu u W. Wysockiego we Lwowie. Do 1902 występowała na scenie pod nazwiskiem panieńskim. 1 XII 1897 debiutowała w t. we Lwowie w operetce "Nitouche" i od 1 I 1898 została zaangażowana do zespołu operetki lwowskiej. Występowała tu stale do 1905. W 1902 wyszła za śpiewaka Adama Okońskiego i odtąd występowała pod jego nazwiskiem. W maju i czerwcu 1900 występowała gościnnie w T. Małym w Warszawie, m.in. w partii tyt. w "Nitouche". W 1901-05 wyjeżdżała w sez. letnich na gościnne występy zespołu opery i operetki lwow. do Krakowa. Ładna, zgrabna, obdarzona przyjemnym sopranem, była dobrą wykonawczynią pierwszo- i drugoplanowych ról w operetkach i wodewilach; ważniejsze z nich: Emerencja ("Siedmiu Szwabów"), Lady Konstancja ("Gejsza"), Berta ("Figle wiosenne"), Bacchis ("Lizystrata"), Orest ("Piękna Helena"), Pepita ("Madame Sherry"), Lizetta ("Słodka dziewczyna"), Kora ("Piękna z Nowego Yorku"). Z wdziękiem grała też role męskie, przeważnie wojskowych, jak np. Muki von Rodenstein ("Wesoła dwójka"), Książę Toni Hohental ("Posłaniec nr 6666"). Śpiewała niekiedy w operach, m.in. partie Siebla ("Faust"), Zofii ("Halka"), Jasia ("Jaś i Małgosia"), Agnieszki ("Sprzedana narzeczona").
Bibl.: Pajączkowski: Teatr lwow. fil.); EMTA 1897 nr 46, 1900 nr 23; Pam. teatr. 1963 z. 1-4 Straty osobowe t. pol.; Afisze, Bibl. Jagiell.
Ikon.: Fot. w rolach - MTWarszawa.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
