Mieczysław Węgrzyn
WĘGRZYN Mieczysław (28 IX 1909 Kraków - 27 V 1942 Oświęcim), aktor. Był synem -> Józefa W. i Anny z Kurkiewiczów. Po ukończeniu szkoły średniej studiował prawo na Uniw. Warsz., ale wkrótce przerwał studia i przygotowywał się do zawodu aktorskiego pod kier. J. Śliwickiego. W 1931 zdał egzamin eksternistyczny ZASP. W 1931-33 występował w T. Miejskich w Łodzi, w 1933-35 w T. Miejskich w Wilnie, w 1935-38 w T. im. Słowackiego w Krakowie, w 1938-41 W T. Miejskich we Lwowie (przekształconych w 1939 W Państw. Polski T. Dramatyczny). Jesienią 1941 wrócił do Krakowa, gdzie 16 IV 1942 został aresztowany przez hitlerowców, wywieziony do obozu w Oświęcimiu i zamordowany. Podobny do ojca, obdarzony wspaniałą, męską urodą, bardzo prędko zaczął grywać czołowe role i w ciągu swej krótkiej działalności zyskał znaczną popularność. Wg J. Kydryńskiego "pełen niespotykanej energii, zaraźliwej wprost radości życia, temperamentu i jakiejś trudnej do określenia wewnętrznej pogody, a poza tym obdarzony naprawdę wielkim talentem, podawał każdą rolę w sposób właściwy, intuicyjnie punktował odpowiednie fragmenty, niezrównanie cieniował inne, a wszystko ze swobodą i wdziękiem, którego można mu było zazdrościć". Jedną z najlepszych jego ról był Figaro ("Wesele Figara"). Inne ważniejsze role: Hetman ("Wesele"), Narcyz ("Wychowanka"), Iskra ("Gałązka rozmarynu"), Tyreusz ("Obrona Ksantypy"), Chudogęba ("Wieczór Trzech Króli"), Fikalski ("Dom otwarty"), Papkin ("Zemsta"), Poleżajew ("Niespokojna starość"), Bryndas ("Krakowiacy i Górale"). Bibl.: Czerwony Sztandar 1941 nr 127; Listy z Teatru 1947 nr 10 (J. Kydryński); Pam. teatr. 1963 z. 1-4 s. 240, 265-267; Teatr 1968 nr 17 (J. Kydryński); Afisze, IS PAN. Ikon.: W. Dunin-Marcinkiewicz: W. W roli, akw., 1934 - MT Warszawa; Fot. pryw. i w rolach - IS PAN, MTWarszawa, SPATiF. Film.: 1937 - Płomienne serca. Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
