Helena Strumiłło-Barbaszewska
STRUMIŁŁO Helena, Zofia, właśc. H. Lejczak, zamężna Barbaszewska (ur. 8 III 1884 lub 1885 Kraków - działała do 1949), aktorka, dyrektor teatru. Była córką Andrzeja i Anieli Lejczaków. Ukończyła seminarium nauczycielskie w Krakowie, a nast. w 1908 szkołę dram. M. Przybyłowicza. Uczyła się też przez dwa lata w szkole operowej M. Kozłowskiej. W sez. 1908/09 należała do zespołu E. Majdrowicza w Sosnowcu i brała udział w jego wyjazdach do innych miejscowości, m.in. do Kielc i Buska. W sez. 1909/10 występowała w T. Ludowym w Krakowie, gdzie 4 IX 1909 debiutowała rolą Amelii w "Horsztyńskim". Potem grała w zespołach objazdowych. W okresie I wojny świat. prowadziła t. szkolny w Tarnopolu, a w sez. 1916/17 kierowała tamże T. Polskim. We wrześniu 1918 występowała w Przemyślu i Tarnowie z zespołem S. Turskiego. W 1919-21 była w T. Powszechnym w Krakowie, w marcu 1922 z zespołem aktorów krak. występowała w Kaliszu, a w czerwcu t.r. w Płocku. Potem współpracowała z t. amatorskimi; grała i reżyserowała na Scenie Robotniczej PPS w Krakowie (między 1923-27), a także w krak. kołach akademickich i t. szkolnych. W czasie II wojny świat. pracowała jako kierowniczka przedszkola. W październiku 1949 rozpoczęła pracę jako instruktorka teatr, i reżyser amat. zespołów w świetlicach Ligi Kobiet w Krakowie. Grała m.in. Annę ("Wojna domowa"), Panią de Vergette ("Chrześniak wojenny"), Rachelę ("Wesele").
Bibl.: Wilski: Szkolnictwo; Wodnarowie; Akta (tu fot.), ZASP; Afisze i programy, IS PAN, MTWarszawa; Wosiek: Teatry lud.; Wosiek: Teatry objazdowe.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994
