Osoby

SKULSKI Jarosław Jan (30 III 1907 Ufa w Rosji - 22 VII 1977 Warszawa), aktor. Był synem Eu­geniusza S. i Rudolfy z domu Marse, mężem aktorki Stanisławy Kazimiery S. ze Skwarzów. Do Polski przyjechał z rodziną w 1920. Zamieszkał w War­szawie, tu zdał maturę w 1928 i zaczął studiować architekturę na Politechnice Warsz., a od 1933 ak­torstwo w PIST, który ukończył w 1937. Latem 1937 dorywczo występował w T. Ateneum w War­szawie. Na sez. 1937/38 zaangażował się do T. Miejskiego w Kaliszu. W 1938-39 był aktorem T. Narodowego i Nowego w Warszawie, równocześnie śpiewał w restauracjach. Podczas wojny brał udział w występach cyrkowo-estradowego ros. zespołu T. Tanagra w Warszawie; śpiewał też w lokalach w ros. chórze J. Siemionowa. Jesienią 1944 prowadził T. Milicji Obywatelskiej w Otwocku i Lublinie. W Lublinie wstąpił do zespołu T. Wojska Pol., z któ­rym przyjechał do Łodzi, gdzie występował w sez. 1945/46 (także na scenie T. Powszechnego TUR). W sez. 1946/47 był aktorem Miejskich T. Drama­tycznych w Warszawie. W 1947-49 grał w warsz. T. Nowym, 1949-52 w T. Dramatycznych w Czę­stochowie, 1952-56 w T. Dramatycznych w Szcze­cinie, 1956-59 w T. im. Osterwy w Lublinie, 1959-75 w T. Dramatycznym w Warszawie. Był aktorem charakterystycznym; wysoki, o pod­łużnej twarzy i kanciastych ruchach, tworzył wy­raziste, ostro zarysowane, często na granicy kary­katury postacie drugiego planu. Do najważniejszych jego ról należały: w Łodzi - Sylwester ("Szelmostwa Skapena"); w T. Nowym w Warszawie - Bazyli ("Wesele Figara"); w Szczecinie - Szambelan ("Głupi Jakub"), Wielki Inkwizytor ("Don Carlos"), Jenialkiewicz ("Wielki człowiek do małych intere­sów"); w Lublinie - Hrabia Respekt ("Fantazy"), Prezydent von Walter ("Intryga i miłość"), Strzyga-Strzycki ("Porwanie Sabinek"); w warsz. T. Dra­matycznym - Tejrezjasz ("Król Edyp"), Właściciel knajpy ("Nosorożec"), Pan Anzelm ("Szkoda wąsów"), Sprzedawca zapałek ("Lekki ból"). Pisywał wiersze o teatrze. Bibl.: Almanach 1976/77; Csató: Interpretacje; Kaszyński: Teatr łódz.; Kaszyński: Teatralia; Koczanowicz s. 208, 218, 231; Misiorny: Teatry Ziem Zachodnich; T. Drama­tyczny w Warszawie; Wilski: Szkolnictwo; Kur. Warsz. 1937 nr 258, 1938 nr 268, 1939 nr 35, 242, 257; Życie Warsz. 1977 nr 175; Akta (tu fot.), ZASP; Programy, IS PAN. Ikon.: G. Reck: S. jako Bartolo (Cyrulik sewilski), rys., tusz, ok. 1955-56, informacja katalog: Guido Reck. Retro­spektywna wystawa rysunków, luty 1957, Muzeum Pomorza Zachodniego Szczecin; Fot. - Arch. Dok. Mech., IS PAN, MTWarszawa, ZASP. Film.: 1938 - Sygnały (f.); 1962 - Dom bez okien (); 1966 - Faraon (f.); 1968 - Kiedy miłość była zbrodnią - Rassenschande (f.); 1970 - Jak rozpętałem II wojnę światową (f.); 1971 - Epilog norymberski (f.); Fragm. kronik i materiałów film. z 1961-72, Arch. WFD; Materiały - Archiwum TVWarszawa. Nagrania: Role - Arch. Dok. Mech., Red. Dok. Inf. PR. Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994