Osoby

Trwa wczytywanie

Karol Wyrwicz-Wichrowski

WYRWICZ-WICHROWSKI Karol Stefan Witold (1VIII 1897 Warszawa - 7 VII 1943 Wilno), aktor, reżyser. Był synem Marcina W. i Cecylii z Simonów, mężem aktorki Danuty Lubowskiej. Po ukończeniu gimn. wstąpił na wydział elektryczny Politechniki Warsz., ale nie ukończył go i zaczął studia w Szkole Dramatycznej. Występował od 1920 w warsz. T. Roz­maitości i T. Letnim. W lecie 1921 zaangażował się do T. Polskiego i Powszechnego w Wilnie i do 1934 wystę­pował tam kolejno w T. Miejskich, w Reducie i znów w T. Miejskich, wyjeżdżając jedynie czasem na gościnne występy, m.in. do Grodna (1926) i warsz. t. Elizeum (1931). Początkowo używał nazwiska Wyrwicz, a od ok. 1924 Wyrwicz-Wichrowski. W 1927 ożenił się z aktorką Danutą Lubowską. W sez. 1934/35 wystę­pował w T. im. Słowackiego w Krakowie, w 1935/36 znów w Wilnie (gł. w T. Lutnia, a po wybuchu II wojny świat. w pol. T. Muzycznym). W 1936 był z zespołem t. wil. na występach w Krakowie. 11 V 1943 został aresztowany przez hitlerowców, a następnie rozstrze­lany.
Był ulubieńcem publiczności wil., odnosił sukcesy prze­de wszystkim w rolach komediowych i w operetce. Grał m.in. role Bajdalskiego ("Pan Damazy"), Pagatowicza ("Grube ryby"), Malvolia ("Wieczór Trzech Króli"), Albina ("Śluby panieńskie"), Krasickiego ("Wielki Fryde­ryk"), Higginsa ("Pigmalion"), Dulskiego ("Moralność pani Dulskiej"), Osborne'a ("Kres wędrówki"). W operetkach występował m.in. w partiach Floridora ("Nitouche"), Menelausa ("Piękna Helena"). W t. wil. dość często re­żyserował, gł. operetki i lekkie komedie, jak np. "Miłość czuwa", ale także i sztuki jak: "Pigmalion", "Krakowiacy i Górale". Dawał też recitale piosenek, często występo­wał w radiu.
Bibl.: Kreczmar: Notatnik; Łoza: Czy wiesz I; Afisze, progra­my i zb. wycinków, IS PAN.
Ikon.: K. Kwiatkowski: Portret, olej, repr. fot. IS PAN; W. Dunin-Marcinkiewicz: W. w roli (Karol i Anna), akw., 1936 - MTWarszawa; J. Jotsch: W. w roli, karyk., akw. - MTWarszawa; J. Hawrytkiewicz: W. w rolach, 3 rys., 1927-28 - MT Warszawa; W. Dunin-Marcinkiewicz: Portret, rys., 1932 - MTWarszawa; Fot. pryw. i w rolach - IS PAN, MTWarszawa.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973

1 zdjęcie w zbiorach :+

Pracownia

X
Nie jesteś zalogowany. Zaloguj się.
Trwa wyszukiwanie

Kafelki

Nakieruj na kafelki, aby zobaczyć ich opis.

Pracownia dostępna tylko na komputerach stacjonarnych.

Zasugeruj zmianę

x

Używamy plików cookies do celów technicznych i analitycznych. Akceptuję Więcej informacji